Πέρα από τις τσιμεντένιες πολυκατοικίες, κοντά στα θλιμμένα ποτάμια, σε μια μακρινή ονειροχώρα, μια μοναχική πριγκίπισσα που αναζητά την αγάπη μαζί με έναν μονόκερο με σπασμένο κέρας που επιθυμεί πίσω τα φτερά του, ανακαλύπτουν ένα μυστηριώδες ποτάμι με μαύρα βότσαλα. Εκεί θα τους αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα από όσα περίμεναν. Το παρελθόν επανέρχεται στο παρόν τους για να τους ετοιμάσει να υποδεχτούν ένα απρόσμενο μέλλον. Για να ταξιδέψεις σε μια ψυχή πρέπει να τη γνωρίσεις καλά. Να ανακαλύψεις το πιο φωτεινό της μέρος, αλλά και τα πιο σκοτεινά της τοπία. Κι όταν θα τη νοσταλγείς κάθε φορά που θα ταξιδεύεις αλλού, κι όταν τίποτα στο σύμπαν δε θα στη θυμίζει, τότε αξίζει να θυσιάσεις τα ουράνια φτερά σου και να κατοικήσεις μόνιμα σ’ αυτή την ψυχή: στη δεύτερη πατρίδα σου. Αν λοιπόν ένα ποτάμι σε έφερνε αντιμέτωπο με τον ίδιο σου τον εαυτό, αν σου έδειχνε ποιος πραγματικά είσαι, τι θα έκανες; Μπορεί τελικά η αγάπη και η συγχώρεση να σώσουν και τις πιο σκοτεινές ψυχές; Καλή τύχη ταξιδευτές...