Ο γιατρός Φίλιπ Γουάιλντ, άντρας µε ευφυΐα, πνεύμα, περιουσία και πελώριο όγκο, είναι συνηθισµένος να υποµένει απανωτές ταπεινώσεις από τη σύζυγό του - τη νεαρή, λιγνή και ελαφρών ηθών Φλώρα. Στο µυθιστόρηµα που έγραψε κάποιος από τους εραστές της και το έδωσε στον γιατρό, ένα "εξοργιστικό αριστούργηµα" που καταγράφει τις απιστίες της, εµφανίζεται ως "Η Λώρα µου". Εξευτελισµένος, ο Γουάιλντ εξακολουθεί να βρίσκει χαρά στη ζωή παραδιδόµενος στην αυτοεξόντωση, ξεκινώντας από την αφαίρεση των δαχτύλων των ποδιών του. Ο Ναµπόκοφ, επειδή προαισθανόταν ότι δε θα κατόρθωνε να ολοκληρώσει "Το πρωτότυπο της Λώρας", άφησε ρητή εντολή να κάψουν το χειρόγραφο μετά τον θάνατό του. Επί τριάντα χρόνια η γυναίκα του και αργότερα ο γιος του, ο Ντµίτρι, συζητούσαν αν θα έπρεπε να σεβαστούν την επιθυµία του συγγραφέα. Αυτό το μυθιστόρηµα -που παραλίγο να καταστραφεί- παρουσιάζεται τώρα για πρώτη φορά και συνοδεύεται από μια εισαγωγή του Ντµίτρι Ναµπόκοφ που αφορά το τελευταίο σπουδαίο βιβλίο του πατέρα του και τη δύσκολη απόφασή του να το εκδώσει.