Μακάριος ανήρ, ος ουκ επορεύθη εν βουλή ασεβών και εν οδώ αμαρτωλών ουκ έστη και επί καθέδρα λοιμών ουκ εκάθισεν.
Αλλ' ή εν τω νόμω Κυρίου το θέλημα αυτού, και εν τω νόμω αυτού μελετήσει ημέρας και νυκτός.
Και έσται ως το ξύλον το πεφυτευμένον παρά τας διεξόδους των υδάτων, ο τον καρπόν αυτού δώσει εν καιρώ αυτού, και το φύλλον αυτού ουκ απορρήσεται και πάντα, όσα αν ποιή, κατευοδωθήσεται.
Ουχ ούτως οι ασεβείς, ουχ ούτως αλλ' ή ωσεί χνους, ον εκρίπτει ο άνεμος από προσώπου της γης.
Δια τούτο ουκ αναστήσονται ασεβείς εν κρίσει, ουδέ αμαρτωλοί εν βουλή δικαίων.
Ότι γινώσκει Κύριος οδόν δικαίων, και οδός ασεβών απολείται.