"Το δεύτερο που έκανε ήταν να πάει μέχρι τη βιβλιοθήκη της μήπως βρει κανένα βιβλίο που να την αποκοιμίσει. Το πρώτο που έπιασε στα χέρια της ήταν η "Νανά" του Ζολά. Το άνοιξε και το έκλεισε. Όχι, δεν ήταν το κατάλληλο βιβλίο για εκείνη την ώρα. Το δεύτερο ήταν η "Θεογονία" του Ησιόδου. Το άνοιξε και στις τρεις πρώτες γραμμές διάβασε πως πρώτα έγινε το Χάος κι έπειτα από λίγο η πλατιά Γη κι ο πανέμορφος Έρως. Το έκλεισε και δεν έψαξε για κάτι άλλο. Πλάγιασε κι άρχισε να σκέφτεται τη Μυρτώ. Εκείνη η φίλη της όλο ερωτευμένη με κάποιον ήταν και το διασκέδαζε. Η Μιράντα δεν της έμοιαζε. Δύσκολα έστηνε μια ερωτική σχέση και δυσκολότερα τη χάλαγε. Μερικές ημέρες αργότερα που κύλησαν από ξάφνιασμα σε ξάφνιασμα, βρήκε στο γραφείο του ο Αλεβίζος ένα φάκελο κι επάνω του ακουμπισμένο ένα στενόμακρο κουτί τυλιγμένο με ασημί κορδέλα. Δε χρειάστηκε πολύ για να καταλάβει πως τούτο το πεσκέσι ήταν της Μιράντας. [...] Άνοιξε την κάρτα. Στην τρίτη σελίδα, φιγουράριζαν τα γράμματα της Μιράντας. "Είστε καλός, είστε ευγενικός, είστε νόστιμος, είστε έτοιμος ν ανοίξετε την καρδιά σας και την αγκαλιά σας σε όλο τον κόσμο, είστε όλα τα καλά του κόσμου, όμως δεν παύετε να είστε το αφεντικό"".