"Το στρίψιμο της βίδας" του Χένρυ Τζέημς (1843-1916) είναι ένα από τα διασημότερα έργα του συγγραφέα και ταυτόχρονα ένα από τα θαυμαστότερα κείμενα της φανταστικής λογοτεχνίας. Πρωτοδημοσιεύτηκε το 1898. Σχολιάζει ο Julien Green: "Αριστούργημα της υπαινικτικότητας. Η δεξιοτεχνία είναι τόσο ευρηματική που παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Το μυστικό που συνδέει τον Κουίντ με τον Μάιλς ή τη Φλώρα με τη Μις Τζέσελ, γίνεται τρομακτικότερο με το να μην εκφράζεται ξεκάθαρα". Ο Αμερικανός συγγραφέας ζει στο Σάσσεξ της Αγγλίας όταν αποφασίζει να μετατρέψει σε εκτενή νουβέλα μια ιστορία παράξενη και φανταστική που του διηγήθηκε ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρυ, μια ιστορία παιδιών που τα στοιχειώνουν νεκροί υπηρέτες. Η αφηγήτρια στο έργο είναι η γκουβερνάντα δύο παιδιών, του Μάιλς και της Φλώρας. Το θέμα που τίθεται σχετικά με την παρουσία των φαντασμάτων είναι η πραγματικότητα των γεγονότων ή η τρέλα της αφηγήτριας. Το διφορούμενο παίζεται στο "Στρίψιμο της βίδας", ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση του υπερφυσικού. Ίσως είναι το κείμενο που ταιριάζει περισσότερο στον ορισμό του Τσβέταν Τοντοροφ σχετικά με τη φανταστική λογοτεχνία, που βασίζεται στην ταλάντευση ανάμεσα στην απόδειξη του υπερφυσικού και την εξήγησή του. [...]