Ο Νίτσε άλλαξε ριζικά την πορεία της Δυτικής Φιλοσοφίας αλλά και γενικότερα της σκέψης σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρόκειται για έναν διανοητή που υποκαθιστά το ιδεώδες της γνώσης, στην ανακάλυψη του αληθινού, την ερμηνεία και την αξιολόγηση. Η στάση του Νίτσε όμως στο βασικότερο ερώτημα της Μεταφυσικής -αν υπάρχει η Πρώτη Αρχή των Πραγμάτων- είναι αρνητική! Για τον Γερμανό φιλόσοφο, δεν υπάρχει κανένα υπερβατικό υπέρτατο ον και κατά συνέπεια δεν υπάρχει Θεός. Ο Θεός είναι νεκρός, αναγγέλλει, αλλά όχι με θριαμβολογούσα μηδενιστική ευφορία. Με το πέρασμα των χρόνων, ο θάνατος του Θεού γίνεται ολοένα και περισσότερο υπόθεση ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο. Πρόκειται για ένα συμβάν το οποίο περιμένει ακόμη το νόημα και την αξία του. Με το τέλος του αφηρημένου Θεού, η μεταφυσική μας εγρήγορση συνδέεται με την κατάφαση στην υπεροχή της δύναμης του απείρου. Τι συμβαίνει όμως με την παραδοσιακή Μεταφυσική και ποιος είναι ο ρόλος του ασυνείδητου όταν οι αντενεργές δυνάμεις αξιώνουν να περάσουν για «θέληση», κυλούν όλο και πιο μακριά μέσα στην άβυσσο του μηδενός μέσα σ’ ένα κόσμο ολοένα και πιο απογυμνωμένο από αξίες, θεϊκές ή ακόμα και ανθρώπινες;