Στη μελέτη αυτή, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας, παρουσιάζεται η θεατρική δραστηριότητα του Πειραματικού Σχολείου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης σε όλη τη διάρκεια της ογδοντάχρονης πορείας του, από το 1934 έως το 2013, μία δραστηριότητα μοναδική για την αδιάλειπτη συνέχεια, την ποιότητα και το καινοτόμο πνεύμα της που κανένα άλλο δημόσιο σχολείο δεν έχει να επιδείξει με ανάλογη υποδειγματική συνέπεια. Η έκφανση αυτή της σχολικής ζωής, που πάντα θεωρούνταν αναπόσπαστο μέρος της παράδοσης του σχολείου, συνίσταται στην παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων, την οργάνωση των οποίων με αφορμή επετείων και εορτών αναλάμβαναν οι ίδιοι οι μαθητές υπό την επίβλεψη των αρμόδιων καθηγητών και δασκάλων του σχολείου, στο πλαίσιο της εδραιωμένης αντίληψης που θεωρούσε τη θεατρική παιδεία σημαντικό παράγοντα της αγωγής των μαθητών που με το συνεργατικό πνεύμα βοηθάει στην ψυχοπνευματική ανάπτυξή τους. Γι αυτό άλλωστε στην έρευνα συμπεριλήφθηκαν και οι θεατρικές παραστάσεις που παρακολουθούσαν οι μαθητές στο πλαίσιο των πολιτιστικών εκδηλώσεων. Συγχρόνως εξετάζεται και ο τομέας της κινηματογραφικής αγωγής, γιατί το Πειραματικό ανταποκρίνεται θετικά σε κάθε νεωτερισμό που μπορεί να διευρύνει τους ορίζοντες των μαθητών του. Σκοπός της μελέτης ήταν η αυτονόητη καταγραφή ενός τμήματος της λαμπρής ιστορίας του Πειραματικού, αλλά κυρίως η ανάγκη να καταδειχτεί ότι η παράδοση του σχολείου αποτελεί μέρος της ιδιαιτερότητάς του, γιατί "για να πας πιο πέρα, πρέπει να γνωρίζεις τι έχει γίνει, και όσο καλύτερα και βαθύτερα το γνωρίζεις, τόσο καλύτερα προχωρείς με ασφάλεια, με γνώση, με βάθος".