Βρισκόμαστε το 1985 στη Ρωμαϊκή Αγορά, όπου πρόκειται να πραγματοποιηθεί η τελευταία μεγάλη συναυλία της Φλέρυς Νταντωνάκη – μια φωνή που μπορεί να ελευθερώνει την καρδιά μας. Λίγο πριν την έναρξη, η Φλέρυ παθαίνει κρίση αγοραφοβίας και αρνείται να βγει στη σκηνή. Περνάει κάποια ώρα μόνη της προσπαθώντας να συνέλθει και να βρει το κουράγιο που χρειάζεται. Πώς ένιωθε; Από πού προσπαθούσε να αντλήσει δύναμη; Ποιες ήταν οι αξίες της και ποιοι οι εφιάλτες της; Με αυτά τα δραματικά λεπτά, τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις αγωνίες και τις ανασφάλειες της τραγουδίστριας καταπιάνεται το έργο, αναζητώντας το όριο ανάμεσα στην Τέχνη και τη θυσία. Την ιδιοφυΐα και το τίμημα. «Η Φλέρυ Νταντωνάκη βούλιαξε στη δική της παραδεισοκόλαση, πρόλαβε όμως να αφήσει για πάντα αποτυπωμένη στις ψυχές μας τη μελωδικώς σπαρακτική κραυγή της ηδονικής αγωνίας της. Σαν την Ανδρομέδα. Σαν την Ανδρομάχη αιχμάλωτη. Σαν την Κασσάνδρα λίγο πριν λυγίσει κάτω από τον διπλούν πέλεκυν στης Κλυταιμνήστρας τα ανάκτορα», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο δρ. Κωνσταντίνος Μπούρας στην εισαγωγή του βιβλίου.