"Το χωριό μου ήταν λίμνη που αποξηράνθηκε..." ήταν το πρώτο πράγμα που γράφαμε στις σχολικές μας εκθέσεις κι αμέσως μετά ακολουθούσε η φράση "Το χωριό μου έχει πολύ καλή ρυμοτομία". Χωρίζονταν σε τέσσερις κυρίως συνοικισμούς. Στα "Εντόπικα", τα "Τουρκοφώνικα", τα "Αψαλιώτικα" και τα "Βλάχικα". Στα "Εντοπικά" κατοικούσαν οι λίγοι γηγενείς, που ζούσαν σε καλύβες γύρω από την λίμνη, πριν την αποξήρανση και μιλούσαν την δική τους βουλγάρικη ντοπιολαλιά. Δεκαπέντε οικογένειες ήταν, όταν άρχισαν να φτάνουν οι "αραιώτες". Πρώτοι ήρθαν οι Πόντιοι πρόσφυγες από την Ορντού, οι "Ορντολούδες" και αργότερα οι υπόλοιποι Πόντιοι που δημιούργησαν τον μεγαλύτερο συνοικισμό του χωριού, τα "Αψαλιώτικα".