Κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή ποιημάτων και στίχων της Λένας Χασιώτου με περισσότερα από 50 θέματα νοσταλγικά, τρυφερά, απολογιστικά, χωρίς να λείπουν οι εύστοχες κρίσεις για την τρέχουσα καθημερινότητα. Πάει καιρός Πάει καιρός -πόσος; αμέτρητος- που γέμιζα μελάνι τα χαρτιά μου. Ποιος ο σκοπός; Για ρώτα με. Να διώξω ό,τι βάραινε πολύ στα σωθικά μου. Δουλειά παλιά κι επώδυνη. Την άφησα στο πλάι ξεχασμένη. Μα φαίνεται πως μέσα μου εστοίχειωσε και πρόβαλε την κεφαλή αγουροξυπνημένη. Σαν τι να πω; Επέρασαν τα χρόνια, μονολογώ, σκυφτά, και ρίχνω μια ματιά στο πλάι. Για δες τηνα εκεί. Η Τέχνη η αιώνια καινούρια, υπέροχα ρούχα φορά και μου χαμογελάει. «Εγώ ’μαι δω. Δεν πέθανα», μου λέει στοργικά. Τραγούδια τρυφερά, πάλι, τα λόγια σου θα πούνε. Φτάνει ο νους και η καρδιά, όπως παλιά, κομμάτι να συγκινηθούνε.