Είκοσι συγγραφείς που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των εκδόσεων Εύμαρος να θυμηθούν στιγμιότυπα, γεγονότα και ιστορίες ή να εμπνευστούν διηγήματα από τα καλύτερά τους χρόνια στην Ιταλία του ’60 και ’70. Φοιτητές οι περισσότεροι, σε μια Ιταλία που δεν θυμίζει καθόλου τη σημερινή κοινωνική και πολιτισμική πραγματικότητα. Μια Ιταλία ανεκτική, αλληλέγγυα και κυρίως δημοκρατική και πρωτοπόρα. Ένα κοινωνικό καμίνι που στάθηκαν τυχεροί και ευτυχείς όσοι και όσες το έζησαν. Είκοσι ιστορίες, είκοσι φωνές του C’ero anch’io – ήμουν κι εγώ εκεί.