Ο άνθρωπος, ως πλάσμα της Γης, κατάφερε την τοπική γείωση στις συμπαντικές ρίζες του. Γείωσε κάθε ουράνια ακτίνα μέσα από το σώμα του και το πνεύμα του, αφού περπάτησε στη Γη με σάρκα και οστά. Η αγάπη και η νόηση τον έκανε να ξεχωρίσει από τα άλλα πλάσματα της Γης. Γεννήθηκε από σπέρμα του σύμπαντος, που εκφράστηκε με ουράνια κίνηση. Το ονόμασε Θεό, ήθελε μέσα από αυτόν να πραγματωθεί. Από τον κόσμο των άστρων κατέβηκαν πολλοί πάνω στη Γη, τόσες Τέχνες μαζεμένες τόσων δημιουργών σε μια επανάληψη, μέχρι να ανακαλύψουμε ξανά το τέλειο, το σπουδαίο, το αγαθό. Αυτή είναι η ζωή. Ας μην εξακολουθούμε να λατρεύουμε λάθος τον Θεό που δημιουργήσαμε. Δεν χρειάζονται τα περιττά και η απραγία, παρά μόνο η λογική. Τόσο υλικό ονείρων, γνώσης και πλούτος που βρίσκεται στη Γη, προσδίδουν μιαν άλλη διάσταση στη φυσική, στη χημεία, στα άστρα απ’ όπου κατεβήκαμε στη Γη. Αυτήν την άλλη διάσταση περιγράφει το βιβλίο?πως «ως δια μαγείας και κατά γράμμα» γίνονται όλα!