Ποιητικό "Ταξίδι ζωής" στη Μνήμη, στο Χρόνο, στο "Αεί Υπάρχον", στην Ομορφιά, στο Απόλυτο, στο Θεό. Με πυξίδα τη μοναξιά και το ταξίδι, με έντοχα ίχνη νοσταλγίας και αναζητώντας πάντοτε το χαμένο καιρό, η ποιήτρια ψηλαφίζει και πάλι την οδύνη της ύπαρξης, το ακατανόητο της απώλειας, την πατρίδα των παιδικών μας χρόνων για να φτάσει αυτή τη φορά και να βραβευτεί στον ανοιχτό ωκεανό. "Ιχνηλατώντας" ποιητικά το Χρόνο, η Καλομοίρα Πιέτρη-Αυγούστη, διασώζει Στιγμές, Εικόνες, Αισθήματα, Ελπίδες, Όνειρα κι απόντες Αγαπημένους, Ταξιδεύοντας στη θάλασσα της Ποίησης, σταθερά και αενάως. Ο "Χάρτης της μνήμης" γίνεται για την ποιήτρια λυτρωτικός, λυρικός πλοηγός.