Η Ειρήνη, αποτραβηγμένη πάνω στην κάμαρά της, προσπαθεί να διώξει την κούραση και τη συγκίνηση της μέρας. Τα χρόνια που κουβαλά στην πλάτη της, παύουν σιγά σιγά να τη βαραίνουν, γίνονται πούπουλα ανάλαφρα και ανεμίζουν μπροστά της ένα ένα, καθώς έρχονται στο μυαλό της ολοζώντανες εικόνες παλιές που από καιρό νόμιζε ξεχασμένες. Ξαναντύνεται με τα παλιά τα γεγονότα και φεύγει μαζί τους πέρα μακριά... Θυμάται τον Ανέστη, τον πρώτο και μοναδικό της έρωτα, όλα τα όνειρά τους για μια ευτυχισμένη ζωή... Την υπόσχεσή του να την κρατήσει κοντά του για πάντα... Κι ύστερα θυμάται το βράδυ, εκείνο το φοβερό βράδυ που τόσο σημάδεψε τη ζωή τους...