Έφυγε ο Άγγελος, με εκείνο το χαμόγελο σαν του Χριστού, πνιγμένος από την μαγεία της αγάπης, με άφθαρτη τρυφερότητα, σαν μικρό παιδί, ευτυχισμένο. Ήταν άτυχος και τυχερός συνάμα. Βίωσε τον πόνο, την προδοσία, την τραγωδία, έως ότου συνάντησε την αδελφή ψυχή. Αγαπήθηκε και αγάπησε όσο κανένας άλλος. Έζησε, εκτίμησε, με μια πράξη αληθινής και ολοκληρωτικής δωρεάς. Κάπου εκεί, καραδοκούσε η κόλαση του παρελθόντος. Προσπάθησε να ξεφύγει ή προσποιήθηκε πως δεν την είδε; Τα γεγονότα που εξελίσσονται μέσα από το βιβλίο είναι απρόσμενα αλλά και αληθινά. Το μόνο ψεύτικο που μεταφέρθηκε στις σελίδες του βιβλίου, είναι τα ονόματα. Οι ήρωές του, πλάσματα σημαδεμένα από το πεπρωμένο και την αγριότητα των σημερινών ανθρώπων, προσπαθούν να χτίσουν μια καινούρια ζωή, αναζητώντας τον Θεό και τον παράδεισο, ο ένας μέσα από τον άλλον. Αλλά πάντα κάτι γίνεται και συναντούν την κόλαση μέσα από τρίτους.