-Πιστός μαθητής της νεοπλατωνικής Υπατίας, αλλά και συγχρόνως του γεννωμένου χριστιανισμού, δέχεται το χρίσμα του επισκόπου και εκτελεί τα χριστιανικά του καθήκοντα μετ΄ άκρας επιμελείας, δεν παύει, όμως, να εμπνέεται εις τους ύμνους του από το κάλλος και το βάθος της αρχαίας μυσταγωγίας.
Οι εννέα ύμνοι του είναι δείγμα της επιτυχούς συνθέσεως των δύο τούτων ρευμάτων και δικαιολογούν τον χαρακτηρισμόν των φιλοσοφικών εν γένει ύμνων ως πνευματικών ασκήσεων, ως ερεισμάτων βαθέως διαλογισμού, αποσκοπούντων εις την αναγωγήν, εις την ανάτασιν της ψυχής μας προς ανώτερα επίπεδα εις την τελικήν ένωσιν μετά του Θεού.