Η ανά χείρας μελέτη κινείται σε τρεις κατευθύνσεις: αρχικά, διερευνά την παρουσία και τη διαχείριση των οικονομικών θεμάτων στην λογοτεχνία, διαχρονικά και μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, δίνοντας έμφαση σε μείζονες κρισιακές περιόδους της παγκόσμιας ιστορίας. Σε ένα δεύτερο επίπεδο συζητά ελληνικά λογοτεχνικά κείμενα που γράφονται κατά τη δεκαετία 2010-2020 και τα οποία διαμορφώνουν διακριτούς οικονομικούς κόσμους και λογοτεχνικούς χαρακτήρες. Οι Έλληνες συγγραφείς παρέχουν πολυπρισματικές αναγνώσεις της νεοελληνικής ταυτότητας, αντιλαμβάνονται την κρίση ως παρατεταμένη μονιμότητα και συνδέουν την έννοια της εξουσίας με απολυταρχικές συνδηλώσεις. Παράλληλα, προβληματίζονται για το περιεχόμενο της έννοιας της «Ευρώπης» και αντιλαμβάνονται την εργασία στις σύγχρονες κοινωνίες ως συνώνυμο της υπαρξιακής αγωνίας. Τέλος, η μελέτη εξετάζει επιλεγμένα διεθνή κείμενα που αναπαριστούν τη μεταμνημονιακή Ελλάδα και τον Έλληνα Άλλο τη στιγμή μιας οικονομικής, όσο και κοινωνικοπολιτικής αναταραχής. Τα κείμενα αυτά ενσωματώνουν λόγους αλληλεγγύης ή στερεοτυπικές κατασκευές προς τον ελληνικό κόσμο, εξετάζουν την ευρωπαϊκή συλλογικότητα και τις σχέσεις ισορροπίας μεταξύ ευρωπαϊκού Βορρά και Νότου, ενώ διαμορφώνουν ένα σαφές πλαίσιο ενδοευρωπαϊκού προβληματισμού με σαφή πολιτικά αιτήματα για το ευρωπαϊκό μέλλον. Εξετάζοντας τη λογοτεχνία ως πολιτιστική απάντηση στην ύφεση, όσο και ως μέσο προώθησης πολιτικών και οικονομικών αντιλήψεων, η μελέτη φιλοδοξεί να απαντήσει στο ερώτημα του εάν υπάρχει, πράγματι, «λογοτεχνία της κρίσης».