Ο Ζακ Λακάν, Γάλλος ψυχαναλυτής, είναι ένα μυθικό πρόσωπο. Αρχίζει την καριέρα του ως ψυχίατρος τη δεκαετία του ΄30, δημιουργεί σκάνδαλο στους κόλπους των ψυχαναλυτικών θεσμών τη δεκαετία του ΄50, γίνεται διάσημος τη δεκαετία του ΄60, την ωραία εποχή του στρουκτουραλισμού. . . Τα κείμενά του κυκλοφορούν από χέρι σε χέρι, μερικές φορές στα κρυφά. (. . .) Η «υπόθεση Λακάν» ήταν το γεγονός πως τόλμησε, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, να διαλύσει τη Σχολή του, κουρασμένος από τον αποπνικτικό θαυμασμό μερικών απ΄ τους μαθητές του. Τότε μπαίνει, εν ζωή, στον ίδιο του τον θρύλο, και γίνεται ήρωας μιας μυθολογίας που ήδη τον περιέβαλε, ακατανόητη, πολύπλοκη και θαυμάσια. Αυτή την ιστορία διηγείται το Βιβλίο της Κατρίν Κλεμάν: μια ιστορία που διασχίζει τον υπερρεαλισμό, τον στρουκτουραλισμό, τον μαοϊσμό, για να καταλήξει στο μεμονωμένο επεισόδιο του 1980. Είναι η ιστορία ενός μοναχικού ανθρώπου που πάντοτε ξεσήκωνε δημόσια πάθη.