Το εκπαιδευτικό σύστημα των Πανεπιστημίων έχει διευρυνθεί τα τελευταία χρόνια υπό την πίεση των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων αλλά και των πολιτικοκοινωνικών αλλαγών, προκειμένου να εντάξει στα προγράμματα σπουδών πολλές νέες επαγγελματικές ομάδες. Στο πλαίσιο μάλιστα αυτών των διαρκών αλλαγών το Πανεπιστήμιο καλείται πια να προετοιμάσει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες για ένα -στην πραγματικότητα- άγνωστο επαγγελματικό μέλλον. Ο Barrow υποστηρίζει ότι ο ρόλος του Πανεπιστημίου στη διαμόρφωση της επαγγελματικής ταυτότητας έγκειται στην παροχή εκείνων των ευκαιριών που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη των κοινωνικών, κριτικών, πολιτισμικών και προσωπικών πλευρών της επαγγελματικής ταυτότητας. Βασικό ρόλο του Πανεπιστημίου αποτελεί η παροχή επαγγελματικής εκπαίδευσης, αλλά ταυτοχρόνως το Πανεπιστήμιο οφείλει να παρέχει μια μετασχηματιστική μάθηση και εκπαίδευση η οποία περιλαμβάνει διαδικασίες που να εμπλέκουν τους φοιτητές και τις φοιτήτριες ως ενεργά υποκείμενα στη μάθηση. Η μελέτη και η ανάλυση του λόγου των φοιτητών και φοιτητριών της Σχολής Καλών Τεχνών δείχνει πως οι περισσότεροι/ες αντιμετωπίζουν θετικά την παιδαγωγική κατάρτιση που παρέχει η Σχολή προκειμένου να αποκτήσουν τα εφόδια για να ενταχθούν στο μέλλον στην εκπαιδευτική κοινότητα ενώ οι φοιτητές και οι φοιτήτριες του Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης μέσω της καταγραφής των ημερολογίων της Πρακτικής τους Άσκησης εισέρχονται σε μια διαδικασία συσχέτισης της θεωρίας με την πράξη, της καταγραφής των σχεδιασμών διδασκαλίας, λογοδοτούν για τις παιδαγωγικές και διδακτικές επιλογές τους και εξετάζουν και επανεξετάζουν στο πλαίσιο του αναστοχασμού τους τις εκπαιδευτικές τους επιλογές. Οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί διαμορφώνουν και διαπραγματεύονται παράλληλα την εκπαιδευτική τους ταυτότητα, καθώς καταλαμβάνουν και τις αντίστοιχες θέσεις υποκειμένου, αυτού του/της ενεργού εκπαιδευτικού και του/της αναστοχαζόμενου/ης επαγγελματία.