Το "Ζητούν τον κύριο Πιραντέλλο στο τηλέφωνο" είναι ένα από τα δύο μόνο έργα που έγραψε για το θέατρο ο Αντόνιο Ταμπούκι. Πρωταγωνιστή είναι ένας ηθοποιός που υποδύεται τον μεγάλο Πορτογάλο ποιητή, τον Φερνάντο Πεσσόα, ή ίσως ο ίδιος ο Φερνάντο Πεσσόα που υποδύεται -σε όλη του η ζωή υποδυόταν κάποιον ο Πεσσόα- έναν ηθοποιό ο οποίος υποδύεται τον ποιητή. Ο ανώνυμος αυτός ηθοποιός φαντασιώνεται ότι μιλάει στο τηλέφωνο με έναν άλλο μεγάλο του 20ού αιώνα, τον Λουίτζι Πιραντέλλο, που δεν είχε την τύχη να τον γνωρίσει ποτέ. Κοινό του μια σειρά από βουβά πρόσωπα, όλα θαμώνες μιας ψυχρής ψυχιατρικής κλινικής, όπου βασιλεύει η σιωπή, η σιωπή και η απουσία. Διότι το βασικό θέμα αυτού του μονόπρακτου είναι η μοναξιά, ο Νάρκισσος τον οποίο δεν κοιτάζει πλέον κανείς, το κτήνος που την τελευταία στιγμή δεν εμφανίζεται στην αρένα αφήνοντας εκτεθειμένη και εντελώς παράλογη τη φιγούρα του τορέρο. Μέσα από έναν λόγο εξίσου γυμνό, χωρίς φτιασίδια, ο Ταμπούκι παραδίδει ένα έργο που είναι ταυτόχρονα μια "στιγμή αλήθειας", ένας διανοητικός λαβύρινθος, μια κραυγή απελπισίας για τα όνειρα που κάνουμε και δεν πραγματοποιούνται ποτέ.