Το βιβλίο αυτό είχα ανάγκη να το γράψω....

-...

Βήμα, βήμα, μέρα τη μέρα, εξαντλώντας όλα τα χρώματα της λογοτεχνικής παλέτας, η Nadine Satiat ζωγραφίζει το πορτρέτο ενός ανέκδοτου Μπαλζάκ που φαντάζει σαν ήρωας των μυθιστορημάτων του: ασυμβίβαστος παρατηρητής των συγχρόνων του, απίθανος ψεύτης, μερικές φορές άδικος, συχνά τυραννικός, αντιφατικά γοητευτικός, ανεξέλεγκτα σπάταλος, ανήμπορος μπροστά στην επιθυμία του να αρέσει, γεμάτος όνειρα πλουτισμού και πολιτικές φιλοδοξίες....

This book recounts the exclusive and personal experience of father Antonios Stylianakis, a psychiatrist in Thessaloniki....

-...

"Είπα πράγματα στον Φερνάντο που δεν έχω πει ποτέ σε κανέναν....

-...

"O τρομοκρατικός ήχος των βομβαρδιστικών "Στούκας", ενωνότανε με το θλιβερό χλιμίντρισμα των αλόγων που σκοτώνονταν ή τραυματίζονταν, με τις εκρήξεις των βομβών, τις καταρρεύσεις των κτιρίων, τον πανικό των ανθρώπων που έτρεχαν να προστατευτούν (όταν οι βομβαρδισμοί μάς πετύχαιναν στα χωράφια, τρέχαμε να καλυφτούμε μέσα στα στάχυα, αλλά πώς να γλιτώσεις από τα "Στούκας", που έφταναν μέχρι και τριάντα μέτρα από τη γη - πολλά κορμιά έπεσαν, πολύ θανατικό) ένας αλλόκοτος ορυμαγδός, μια κόλαση....

Από αυτό τον προμαχώνα όπου μας ανέβασε η ζωή, υπάκουοι στη μνήμη της καρδιάς, πλέκουμε στέφανα με λέξεις και τα ρίχνουμε στο πέλαγος του χρόνου για να τιμήσουμε τους άξιους φίλους που εχάσαμε, αλλά που δεν αποχωριστήκαμε....

Ο άνθρωπος και έρχεται, και φεύγει από τον κόσμο αυτό χωρίς αποσκευές....

-...

Στη νιότη του ο άνθρωπος παλεύει να γνωρίσει και να κυβερνήσει το σώμα του· στα γεράματά του να το συντηρήσει, να το σώσει ή, τέλος, ν απαλλαγεί από αυτό ανώδυνα....

-...

-...

Όσοι με τ ατίμητα χαρίσματά τους, που με αγωγή κι ελεύθερη βούληση τ ανέβασαν στην περιωπή των αρετών, φέγγουν ως υποδείγματα την κοινωνία των ανθρώπων, δεν είναι φίλοι των τιμών....