Όσο περισσότερο χρόνο ζεις με έναν άνθρωπο τόσο πιο αθέατος παρατηρητής γίνεσαι....

Ανάμεσα στα πολλαπλά προβλήματα που ταράσσουν τη σκέψη και την καρδιά της σημερινής ανθρωπότητας, μια από τις πρώτες θέσεις ανήκει αναμφίβολα στο φυλετικό (σεξουαλικό) πρόβλημα.

Την τελευταία μέρα του Δεκεμβρίου του 1921 τρεις αινιγματικοί άνθρωποι -ο Μάρτυρας του Καΐρου, ένας γαλανομάτης από την Αφρική που έλεγχε το εμπόριο της αφροδισιακής μουμιόσκονης στη Μέση Ανατολή,

Οι "Σκιές στο Νείλο" είναι ένα αριστοτεχνικό παραμύθι, ένα μυθιστόρημα για το καλό και το κακό καθώς και τις περίεργες μεταμφιέσεις τους, ένα έπος για την αγάπη, τα μυστήρια του χρόνου και την τραγωδία του πολέμου, μια μαγική οδύσσεια που καλύπτει περισσότερο από έναν αιώνα....

Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο Σκάντερμπεγκ Βάλενσταϊν, ένας αφοσιωμένος Αλβανός μοναχός και γλωσσολόγος, φέρνει στο φως, σε κάποιο μοναστήρι της Ιερουσαλήμ, την παλαιότερη διασωθείσα Βίβλο, όπου ανακαλύπτει ότι διαψεύδονται όλες οι μέχρι τότε θρησκευτικές αλήθειες....

Κάιρο του ’40, Δαμασκός του ’60, Βηρυτός του ’70, Ιερουσαλήμ των τελευταίων τριών χιλιάδων χρόνων και Ιεριχώ των τελευταίων δέκα χιλιάδων χρόνων....

Είναι μια σκληρή και ταυτόχρονα γοητευτική τοπογραφία, σαν μια ιστορία αγάπης που συνεχώς γράφεται και ακυρώνεται από ποίημα σε ποίημα, από δρόμο σε δρόμο κι από τη μια συνάντηση στην άλλη....

Το οδοιπορικό ενός νέου που αψηφώντας τα σίγουρα και ασφαλή κυνηγάει με πάθος το όνειρο και τις προσδοκίες του....

...

Δύο γενναίοι νέοι με πολλές φιλοδοξίες....

Χρόνος αυτόχειρας λοιπόν....

Διάλεγε δενδρύλλια 20-30 εκατοστών, με κλαδιά ροζιασμένα, που το βλέμμα τους κοιτά πάνω ή κλαίει προς τα κάτω· κλάδευε τον κεντρικό μίσχο, τον γύμνωνε μέχρι να ανασκευαστεί στην ευθύνη ενός κορμού· κι ύστερα το ξερίζωνε από τη γλάστρα του και βουτούσε τις ρίζες σε έναν κουβά νερό, για να αποχωριστεί το χώμα από πάνω του μεμιάς, μια αποποίηση της μνήμης, ένα ξέχασμα καταγωγής· αργότερα, σιγανά και με ένταση προσοχής, ψαλίδιζε τις ρίζες, τις περιόριζε ως τα δύο τρίτα του πραγματικού τους μεγέθους, ένα είδος λοβοτομής· μετά το μεταφύτευε σε ένα σκεύος ρηχό, 2-3 εκατοστών, μια στέρηση, το ανάγκαζε σε μια τροφή που δεν 8α του έφτανε, το φαγητό είναι η πιο καλόβολη ηδονή, το βίαζε σε έναν πνευματικό δρόμο, ως διέξοδο....

...

Ο Ερνέστο Σάμπατο στέλνει ένα ελπιδοφόρο μήνυμα στον ωκεανό του ατομικισμού και της υπαρξιακής φτώχειας που σήμερα κυριαρχεί....

Σοβιετική Ένωση, 1953....