«Οι θεοί βαρέθηκαν ν’ ακούνε τις ίδιες προσευχές...

Έμφυτη ροπή ή γέννημα της κοινωνικής εξέλιξης και των κοινωνικών σχέσεων; Απλώς πανίσχυρο μέσο χειραγώγησης των μαζών ή αυθόρμητη, βαθιά ριζωμένη στρέβλωση της αντικειμενικής πραγματικότητας; Το θρησκευτικό φαινόμενο και ο βαθμός επίδρασής του δε σταμάτησαν ποτέ στο διάβα της Ιστορίας να εγείρουν συγκρούσεις, να καθορίζουν εκ θεμελίων το φιλοσοφικό πυρήνα της αναμέτρησης του χτες με το αύριο...

Το βιβλίο Μελέτη πάνω στο ζήτημα της μεθόδου: Μέρος 1 ‒ Ο απόλυτος ορθολογισμός (Χέγκελ) είναι η διδακτορική διατριβή του εξαίρετου φιλόσοφου και ψυχολόγου Σεργκέι Λεονίντοβιτς Ρουμπινστάιν...

Ήταν εφικτό από τη δεκαετία του ’60 (συζήτηση ανοιχτή ήδη από αυτή του ’40) να αποκωδικοποιήσει κανείς το «μαύρο κουτί» της τεχνητής νοημοσύνης; Ποιος είναι, άραγε, ο πραγματικός κίνδυνος, η υποδούλωση της φυσικής στην τεχνητή νοημοσύνη ή η αυτοϋποδούλωση της πρώτης στους εκμεταλλευτικούς μηχανισμούς; Ο διαλεκτικός υλισμός πάντα πρόσφερε τα μεθοδολογικά εργαλεία για διορατικές και καίριες απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα...

Όταν η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα και η Ιστορία δίνουν απλόχερα ων ουκ έστι αριθμός αφορμές, η σουρεαλιστική αποτύπωσή τους από την πένα ενός ικανού λογοτέχνη φέρνει στο προσκήνιο τις πιο απρόβλεπτες και παράδοξες εκδοχές της ζωής...

Η νέα ποιητική συλλογή της Κατερίνας Ψυχάρη αποτελεί άλλο ένα έργο υψηλής αισθητικής αρτιότητας...

Η διαδρομή από τη χαραυγή μέχρι το λυκόφως άλλες φορές φαντάζει μακριά και ταραγμένη κι άλλες μια πυγολαμπίδα...

Αυτό το βιβλίο γράφτηκε με αγάπη και μεράκι...

«ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ: ‘’…Το ήξερα ότι κανένας δεν την έχει βρει! (χαίρεται, χοροπηδάει)...

Εκατόν πέντε κομψά στιχουργήματα...

Η ουσία της ζωής του ανθρώπου δεν προσδιορίζεται από την ηλικία, μα από τη θέση που σε κάθε φάση της ζωής του παίρνει απέναντι στα αμείλικτα διλήμματα της ύπαρξης: μαχητικότητα ή παραίτηση, απαιτητικότητα ή μοιρολατρία, αισιόδοξη οπτική ή πεσιμισμός...

Το βιβλίο της Άννας Πολίτη είναι ένα βιβλίο αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης, που αντλήθηκε μέσα από την ολοζώντανη πραγματικότητα, έτσι όπως τη βιώνει ένας νέος της εποχής μας...

Μια ποιητική συλλογή με ιδιαίτερο χρώμα είναι αυτή που καταθέτει ο Γιάννης Θεοδωράκης...

«Η Κέρκυρα στα τέλη του 18ου αιώνα είναι κατάφυτη από ελαιόδεντρα τόσο πυκνά, που τα κλαδιά του ενός δέντρου μπλέκονται με τα κλαδιά του άλλου κι ο κίνδυνος μιας γενικευμένης πυρκαγιάς είναι εξαιρετικά συχνός...

«Έτσι ανταριασμένα κύλαγε η ζωή...