Για σένα, τι θόρυβο κάνει η σιωπή; Έχεις άραγε διερωτηθεί ποτέ; Είμαι σίγουρος πως όχι...

Μια μέρα που προετοίμαζα ένα μάθημα Ιστορίας μου ήρθε η ιδέα να γράψω ένα βιβλίο με ήρωα τον Λεωνίδα...

… Πέρασες απ’ τις στοές τις αθάνατες, πέρασες απ’ τις μυστήριες σελίδες της σιωπής...

Όταν η πρώτη αχτίδα φωτός που λύνει το σκοτάδι ξυπνάει τα φύλλα του βασιλικού και η μυρωδιά του δυνατή, κυρίαρχη, αφυπνιστική, ενώνει ποιήματα ψυχής που μιλούν για φιλοσοφία, για θέσεις και αντιθέσεις ζωής, για φύση, μυστήρια και έρωτα, ζωή και θάνατο, μουσικές και παιχνίδια, χημείες και αλχημείες μαγικές,

Η Βικτώρια δεν πείθεται πως ο θάνατος του αδελφού της προήλθε από αυτοκτονία...

Μονοπάτια που συγκλίνουν, μοίρες που συγκρούονται, καθώς θεοί και δαίμονες μάχονται για τη μοίρα του κόσμου...

Μια μεγάλη, απροσδόκητη ασθένεια...

Μέσα από Ζυγούς της γνώσης και καθρέφτες της μνήμης διεξάγετε ο τελευταίος χορός στον Τιτανικό, στην Καππαδοκία του 2...

Εναλλακτικό 20 π...

Τρεις ιστορίες με κοινό άξονα την προκατάληψη και τις διαδόσεις...

Ένας ήρωας μιας παλιάς εποχής σε μια μυθική αναζήτηση ενός χαμένου θησαυρού, ένας ανελέητος δολοφόνος που σκορπά τον θάνατο στο διάβα του, μια διαταραγμένη γυναίκα, πρόθυμη να διαπράξει την έσχατη αμαρτία για να πετύχει τους σκοπούς της, ένας serial killer που σκοτώνει τις γυναίκες με φοβερό μένος, μια μαγική φωτογραφική που σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές, ένα πνεύμα που αρνείται να δεχτεί ότι πέθανε και ένα άλλο που ψάχνει δικαίωση μετά το θάνατο του, ένας σκυλάκος που είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για να νιώσει καλύτερα η μικρή κυρία του, ένα χαμένο μυστικό που περιμένει κρυμμένο κάτω από τη θάλασσα...

Όλα έδειχναν όπως πίστευε ότι το τέλος του κόσμου έρχονταν γρήγορα...

Τα τρία παραμύθια αν και είναι τρεις αυτόνομες ιστορίες, δένουν αφηγηματικά μεταξύ τους μέσω κοινών ηρώων...

Που να έλεγα την ιστορία μου; Τη δική μου και τη δική του μαζί, γιατί ήταν η ίδια ή τουλάχιστον σχεδόν η ίδια...

Ένας λαμπρός ήλιος δέσποζε ως άλλος αυτοκράτορας στους θρόνους του ουρανού...