Η συγγραφέας στο έργο αυτό, ξεκινά θέτοντας δύο βασικά ερωτήματα: Πώς είναι δυνατόν ένας λόγιος ποιητής, όπως ο Θεόκριτος, να συμπεριλαμβάνει στο έργο του αυτό το πλήθος των στοιχείων της φύσης; Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί η ιδιαίτερα συχνή παρουσία του φυσιολατρικού στοιχείου στο έργο του Θεοκρίτου; Ξεκινά την έρευνά της με στόχο την ανίχνευση της λειτουργίας του φυτικού κόσμου στο έργο του Θεοκρίτου και την απάντηση στα παρακάτω ζητήματα: Πώς ακριβώς αξιολογεί ο Θεόκριτος το φυσιολατρικό στοιχείο; Επ’ευκαιρία ποιων γεγονότων και με ποια συμφραζόμενα εμφανίζονται τα φυτά στο έργο του ποιητή; Για ποιους λόγους συμπεριλαμβάνει έναν τόσο μεγάλο αριθμό φυτών στη σχετικά περιορισμένη έκταση των Ειδυλλίων και των Επιγραμμάτων του; Το βιβλίο πλουτίζεται με ενημερωμένη βιβλιογραφία....
Το βιβλίο αυτό εισηγείται μια δοκιμαστική ανάγνωση της Οδύσσειας με βάση τον αμφίσημο χαρακτήρα που παρουσιάζουν οι τέσσερις πρώτες ραψωδίες του έπους: οι θεοί γνωρίζουν ότι ο Οδυσσέας είναι ζωντανός και προορισμένος πια να γυρίσει στην Ιθάκη· οι άνθρωποι θεωρούν τον Οδυσσέα αφανισμένο και νεκρό....
Η μετάφραση των κατά τεκμήριο γνήσιων "Ειδυλλίων" του Θεοκρίτου σε πεζό νεοελληνικό λόγο με εισαγωγή και ερμηνευτικό υπομνηματισμό φιλοδοξεί να καλύψει ένα υπαρκτό κενό της ελληνικής βιβλιογραφίας....
Το θεωρητικό μοντέλο της τελετουργικής ποιητικής που προτείνεται σ αυτό το βιβλίο συνιστά μια νέα προβληματική σχετικά με την εγγραφή τελετουργικών μορφών σε ευρύτερα πολιτισμικά και κοινωνικοπολιτικά συστήματα έκφρασης μέσα σε διαφορετικές παραδόσεις του ελληνικού κόσμου....