Η Ινές, μια νοικοκυρά της μεγαλοαστικής τάξης, ανακαλύπτει ότι ο άντρας της την απατά. Μετά το πρώτο σοκ, θα αποδυθεί σε μια αγωνιώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει τον εαυτό της (και τους αναγνώστες) ότι τα πάντα εξακολουθούν να είναι τέλεια στον επίπλαστο μικρόκοσμο του γάμου της.

Η ζωή του ιδιόρρυθμου ντετέκτιβ Έκτορ Μπελασκοαράν Σάιν έχει αναστατωθεί από τον θάνατο της μητέρας του και τις αποκαλύψεις για την κρυφή ζωή του πατέρα του...

«Μας έβαλαν όλους στο Ολυμπιακό Στάδιο...

Ένα μικρό κομβόι αυτοκινήτων πέφτει σε ένοπλη ενέδρα σ’ έναν αγροτικό δρόμο στην επαρχία της Κάουκα...

Αφού δεν είχε πού να βάλει τη σκυλίτσα, την έχωσε στον κόρφο της...

1872...

Ο άνεμος που σαρώνει διαδραματίζεται τις γαλήνιες ώρες λίγο πριν από την καταιγίδα...

To 2018 συντάραξε τη Νικαράγουα μια μαζική φοιτητική εξέγερση, στην οποία ενσωματώθηκαν δεκάδες χιλιάδες κόσμου...

Στην εποχή που τα ζευγάρια δεν είναι «μέχρι ο θάνατος να μας χωρίσει», παρά μέχρι να χωρίσουν οι ίδιοι, και στο περιβάλλον της επαναδιαπραγμάτευσης του ρομαντικού έρωτα,

«Για να εξετάσουµε την ιστορία του τάνγκο, θα αρχίσουµε από το σκηνικό, από την ατµόσφαιρα, ύστερα θα περάσουµε στα πρόσωπα του τάνγκο, κατόπιν στην εξέλιξή του, που µετράει πλέον πολύ περισσότερο από µισό αιώνα, κι ύστερα ίσως να διακινδυνεύσω και κάποια δειλή παρατήρηση για το παρόν και το µέλλον του τάνγκο...

ΥΠΟΨΗΦΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΒΡΑΒΕΙΟ BOOKER 2022 Δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο· μια απλώς μέτρια γκόμενα ήταν, που όμως ήξερε πώς να κουνιέται και να ντύνεται για να ερεθίζει τους άντρες...

Τον Σεπτέμβριο του 1967 οι νεαροί Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και Μάριο Βάργας Γιόσα συναντιούνται στη Λίμα για να συζητήσουν για το λατινοαμερικάνικο μυθιστόρημα...

«Καθώς περνούσα τον τρίτο όροφο, το κουνελάκι σάλευε μέσα στην παλάμη μου...

Τα τερατουργήματα και τα θαύματα της επιστήμης και της τεχνολογίας μάς παραλύουν· παλεύουμε να κρατηθούμε στην επιφάνεια παρά τα βίαια κύματα που σπρώχνει ασταμάτητα κατά πάνω μας η κοινωνική οργή· οι πολιτικά και οικονομικά ισχυροί απαιτούν την υποταγή μας· οι εταιρείες που είχαν υποσχεθεί «να μην κάνουν ποτέ κακό» μάς κατα­σκοπεύουν και μας παρακολουθούν μ’ ένα σμήνος αλγο­ρίθμων...

«Έζησα σ’ ένα γκέτο, αν και οι πολίτες δεν έλεγαν ποτέ έτσι αυτό το τμήμα της πόλης...