Λέγεται συχνά, και μάλιστα από μεγάλο μέρος της ελληνικής διανόησης, πως είμαστε λαός επιρρεπής στο συναίσθημα, με έλλειμμα ορθολογικότητας....

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, στον απόηχο της "νίκης επί του κομμουνισμού" που συμβολίστηκε με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, τη στιγμή μάλιστα που ορισμένοι πίστευαν ότι έφτασε το τέλος της ιστορίας, μια διαφορετική ιστορία πραγματοποιεί υπογείως το δικό της ξεκίνημα....

Εκτός από μια εκτενή επιχειρηματολογία που προσπαθεί να τεκμηριώσει την αναπαραγωγική, τελικά, λειτουργία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης και την αδυναμία της να σταθεί συνεπής στους στόχους που διακηρύττει για την πολιτική παιδεία με τα υπάρχοντα σχολικά εγχειρίδια και προγράμματα, η παρούσα εργασία προσπαθεί να σταθεί στο πλευρό όλων εκείνων που υποστηρίζουν ότι η κατασκευή του δημοκρατικού υποκειμένου, του υποκειμένου της χειραφέτησης, δεν μπορεί παρά να υλοποιείται βιωματικά, κυρίως στην πρώιμη και μέση εφηβική ηλικία....

Γιατί οι όροι που περιστρέφονται γύρω από το "καθημερινό" γνωρίζουν προϊόντως ευρύτατη κυκλοφορία εντός της καθημερινής ζωής, της δημόσιας σφαίρας, της τέχνης και της θεωρίας, από τις αρχές του 20ού αιώνα και εξής; Αν η ανέλιξη της "καθημερινής ζωής" σε θεωρητική έννοια έχει ιστορία, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε και για ιστορικότητα της ίδιας της σφαίρας της καθημερινής ζωής, και ποια σχέση έχει αυτό με την καθιέρωση του, διακριτού και συχνότατα αρνητικά φορτισμένου όρου, "καθημερινότητα"; Ποιοι είναι οι όροι αλλά και οι δυσκολίες που ενέχει η επαρκής οικοδόμηση της έννοιας, και πώς θα μπορούσε να τεκμηριωθεί η θεωρητική και πολιτική της χρησιμότητα; Περαιτέρω, εάν η προκρινόμενη στάση απέναντι στην καθημερινή ζωή έχει ως άξονα την "κριτική" της, ποιο είναι το ιδεώδες που οδηγεί αυτή την κριτική, πώς εμπλέκεται ειδικότερα η φιλοσοφία σε αυτή τη διαδικασία, και τι συνεπάγεται αυτό για την ίδια; Αυτά είναι τα βασικά ερωτήματα τα οποία συζητά η παρούσα μελέτη, μέσα από τη συγκρότηση ενός διαλόγου ανάμεσα σε δύο στοχαστές της "καθημερινής ζωής", του Henri Lefebvre και της Agnes Heller, οι συγγενείς, αλλά και αποκλίνουσες μεταξύ τους, συμβολές των οποίων συνιστούν μια μάλλον παραγνωρισμένη παράδοση εν σχέσει με τις κυρίαρχες σήμερα θεωρητικές τύχες της έννοιας....

Η επίγνωση των ζητημάτων που επηρεάζουν τις βασικές λειτουργίες της κοινωνικής και της πολιτικής (με τη στενή έννοια) ζωής, αποτελεί αναγκαίο όρο για τις θεωρητικές εκτιμήσεις, για τις συνειδητές αποφάσεις και για τις δραστικές πρωτοβουλίες που αφορούν το παρόν και το μέλλον της ζωής του συνόλου....

Η σταδιακή αλλά σταθερή ενσωμάτωση της ελληνικής κοινωνίας στον νέο διεθνή καταμερισμό της εργασίας με τους όρους και τις προϋποθέσεις της ΕΕ σηματοδοτεί, υπό μία έννοια, όχι το τέλος της εθνικής εξαίρεσης, αλλά την ανάδειξη εκείνων των προβλημάτων που προέρχονται ακριβώς από τις εθνικές ιδιομορφίες, στις επιβαλλόμενες ολοκληρωτικές και ισοπεδωτικές διαδικασίες που επιβάλλονται από τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές προσταγές του σύγχρονου παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος....

Τον 19ο αιώνα ο "Νεοέλληνας" αντικατέστησε τον "Ρωμιό" και ταυτόχρονα εισήγαγε μια αδιευκρίνιστη απόσταση που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε μας και τους αρχαίους Έλληνες....

-...

Το βιβλίο περιέχει εξήντα σύντομα άρθρα σε μια ευρεία γκάμμα θεμάτων....

Γιατί ανελπιστία; Η νηφάλια επίγνωση των δεδομένων του πολιτικού και κοινωνικού βίου στην Ελλάδα σήμερα οδηγεί τον απροκατάληπτο και ρεαλιστή πολίτη σε απελπισμό....

-...

Τα κείμενα που είναι συγκεντρωμένα στον τόμο αυτό δημοσιεύτηκαν κατά το μεγαλύτερο μέρος στην "Ελευθεροτυπία" και στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο", κατά την περίοδο 1989-1995....

Θα λεγε κανένας, χωρίς να απέχει απ την πραγματικότητα πως, η ιστορία του ανθρώπου είναι γραμμένη με αίμα....

Το βιβλίο αυτό πραγματεύεται την αδικία, όχι τόσο την κοινωνική, όσο την προσωπική, που νιώθουν αρκετοί άνθρωποι (αν όχι όλοι!), κάποιες στιγμές στην ζωή τους....

-...