"Το σώμα σου, Ιωάννα, μιά λεωφόρος όπου κυκλοφορώ με ταχύτητα φωτός, το σώμα σου ένα πλοίο με ταξιδεύει κι ο ήλιος σου σιγά σιγά μου κλείνει τις πληγές, με δέχεσαι όπως κάποιος που για χρόνια ήταν χαμένος και με αναγνώρισες....
Περιέχονται τα κείμενα: "Principum rationis", "Τα μαύρα κοράκια του ποιητή φανφάρα και τα λευκά περιστέρια του ποιητή παπάρα" (πρωτοπαρουσιάστηκε ως εισήγηση, με τίτλο "Κάτι πρέπει να γίνει", στο ΙΘ Συμπόσιο Ποίησης, Πάτρα 1999), "Η κηδεία του ποιητή σάκη πανίτσα", "Ο αναγνώστης στο τρένο που έρχεται", "Το χρονικό μιας συνηθισμένης πλήξης", "Αυτό που δεν είναι πια ένα ερωτηματικό, για έναν απλό υπάλληλο τραπέζης είναι ένα θαυμαστικό", "Κάτω από το ανυποψίαστο βλέμμα του πομπού ψυχορραγεί ο ανυποψίαστος δέκτης", "Η ελάχιστη ευθεία της εκτροπής", "Η ανταρσία της μουστάρδας"....
Σε μιαν εποχή που, όπως γράφει ο Κωστής Παλαμάς: "Η λαογραφία έπαιρνε στο χέρι της, κρατούσε στη σκεπή της την ποίησή μας και το δημοτικό μας τραγούδι, η δημοτική παράδοση, η δημοτική γλώσσα, ο δημοτικός βίος μας άνοιγε θύρες, φανέρωνε απόψεις....
Όταν κάτι τελειώσει συνήθως κοιτάζεις μπροστά, πριν καν το αποχαιρετήσεις έχεις ήδη φύγει, βρίσκεσαι αλλού, πετάς προς μιαν άλλη πραγματικότητα, θελκτική και ευχάριστη, εισχωρείς απαρατήρητος σε ένα νέο και όμορφο σχέδιο....
Η φυγή είναι μια ιστορία για έναν απαγορευμένο έρωτα που γίνεται πραγματικότητα μόνο και μόνο επειδή τα δύο πρόσωπα δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά....