-...

-...

-...

-...

Κείνο το πρωϊνό, ο γαληνότατος δόγης Ενρίκο Ντάντολο, πήρε ένα δάχτυλο από τα δικά του κι΄ έξυσε το μετωπό του, και αυτό καταδικό του, να κατεβάση ιδέα. Φόραγε κι΄ όλας το κρεμεζί του ράσο το δογικό, αρραβωνιάρης της θάλασσας, επίσημος με δαχτυλίδι.

Η κερία Κυριακούλα δηλαδή, και καφέ λέει, και χαρτιά ρίπτει, και μάγια δένει, και μυστήρια βρίσκει, ήγουν κοκαλάκι της νυχτερίδας, αν θέλετε, μανόγαλα, αν θέλετε, τρίχες αποθαμένου, αν χρειαστούνε και κερί μελετημένο και καρφίτσες αψαλμένες, τα πάντα.

Η Αθήνα είναι μια μεγάλη πρωτεύουσα. Σήμερα. Κι ας έχει λακκούβες κι ας έχει στενούς δρόμους κι ας έχει παλιές γειτονιές κι ας έχει ένα σωρό ελλείψεις και λάθη. Και το κυριότερο, ας μην έχει ένα ποτάμι

Υπάρχουν Έλληνες που δηλώνουν συγγραφείς....

-...

"Ομάς τεσσάρων συντρόφων μάχης σταματήσασα όπως αναπαυθεί κατόπιν της καταδίωξης των Κεμαλιτών και θέλουσα όπως ανακουφίσει την μονότονον εις τα χαρακώματα ζωήν, ζητεί αλληλογραφίαν μετά αισθηματικών δεσποινίδων Αθηνών, Κων/πόλεως, Πατρών και Μυτιλήνης....