Στόχος του βιβλίου είναι να συμπληρώσει το μεγάλο ερευνητικό κενό της εξέλιξης του δραματολογίου του ελληνικού θεάτρου σκιών κατά τη μεσοπολεμική περίοδο του 20ού αιώνα...

Ο παρών τόμος συγκεντρώνει δέκα μελετήματα, σε καθένα από τα οποία προτείνονται και υποστηρίζονται εμφανείς ή λανθάνουσες, σκόπιμες ή ανεπίγνωστες, συγκλίσεις ή αποκλίσεις μεταξύ διαφορετικών αρχαίων έργων, οι οποίες διασυνδέουν, συμπληρωματικά ή αντιθετικά, τα εκάστοτε μικρο-κείμενα αναφοράς μεταξύ τους, αλλά και με το ευρύτερο πολιτιστικό συγκείμενο της δημιουργίας τους...

Το βιβλίο τούτο, που εκδόθηκε αρχικά το 1959, ήταν το πρώτο που έκανε την απόπειρα να δει εποπτικά τον Μπρεχτ, «τον άνθρωπο και τον καλλιτέχνη, το θεωρητικό του Θεάτρου και την πολιτική φυσιογνωμία»...

Ο Αύγουστος Στρίντμπεργκ, μια από τις πιο ρηξικέλευθες φυσιογνωμίες του ευρωπαϊκού θεάτρου, άρχισε να γίνεται γνωστός στην Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα...

Το παρόν βιβλίο διερευνά ένα κεφαλαιώδες ζήτημα της ελληνικής κοινωνίας, που αποκτά στην ελληνική δραματουργία μια ξεχωριστή θέση...

Όπως τονίζει ο Ιωαννίδης στον σύντομο πρόλογό του, ο σκοπός του βιβλίου αυτού είναι διπλός...

H μελέτη εκκινεί από το θεατρολογικό πεδίο αλλά συνδυάζει και άλλους τομείς των ανθρωπιστικών σπουδών...

Το βιβλίο της Φίσερ-Λίχτε Θέατρο – Θυσία – Τελετή: Μορφές πολιτικού θεάτρου έρχεται να εμπλουτίσει αποφασιστικά την ελληνική βιβλιογραφία: όχι μόνον διότι παράγεται από μια επιστημονική ‘γραμμή’ που, προτάσσοντας την παράσταση έναντι του κειμένου,

Τι κοινό μπορεί να έχουν η πρωτοπόρα Ελληνίδα φεμινίστρια Καλλιρρόη Παρρέν, η Lou Andreas Salomé, που έκανε τον Νίτσε να κλάψει, ο Άλκης Θρύλος/η Ελένη Ουράνη, χαλκέντερη κριτικός θεάτρου για πενήντα χρόνια στη Νέα Εστία, ο Φραγκοσυριανός δημοσιογράφος και ακούραστος μεταφραστής Λέων Κουκούλας, ο δημοτικιστής της γενιάς του ’30 Βάσος Δασκαλάκης, ο Τάσος Μπαντής του Θεατρικού Οργανισμού «Μορφές», ο σύγχρονός μας ηθοποιός, σκηνοθέτης και μεταφραστής Δημήτρης Τάρλοου και μια πλειάδα ανθρώπων που συνεργάστηκαν μαζί τους, όλες και όλοι άνθρωποι των γραμμάτων και της τέχνης, που έζησαν και έδρασαν τον μακρύ 20ό αιώνα; Όλες και όλοι ασχολήθηκαν με τον Ίψεν ως δραματουργό με μεγάλη επιδραστικότητα στην τέχνη και την κοινωνία, ο οποίος με τα ρεαλιστικά έργα του άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε το άτομο, είτε μέσα στον γάμο είτε μέσα σε ευρύτερα κοινωνικά σύνολα...

Σφυρηλατημένη στο αμόνι του αττικού δράματος, η ματιά του Τερζόπουλου παραμερίζει τα ιδεολογικά συντρίμμια και αναδεικνύει τις τραγικές διαστάσεις του μυλλερικού έργου δίνοντας φωνή σ’ ένα θέατρο που συνδιαλέγεται με την τραγωδία - Frank Raddatz...

Το γόνιμο και ειδολογικά ευρύ σκηνοθετικό έργο του Σπύρου Α...

Υπάρχει ο ταριχευμένος Μπρεχτ και ο δολοφονημένος Μπρεχτ...

Μπορείς να εφαρμόσεις οποιοδήποτε ερμηνευτικό κλειδί στον Σαίξπηρ, και θα δεις ότι τα έργα θα φωτίσουν την ερμηνεία σου – όχι το αντίστροφο...

Μπορείς να εφαρμόσεις οποιοδήποτε ερμηνευτικό κλειδί στον Σαίξπηρ, και θα δεις ότι τα έργα θα φωτίσουν την ερμηνεία σου – όχι το αντίστροφο...

Η κριτική θεάτρου δεν είναι μια ευκαιριακή και ληξιπρόθεσμη διατύπωση θεωρητικού λόγου, αλλά μια βάση για έναν διάλογο στο πέρασμα του χρόνου μεταξύ κριτικού και καλλιτεχνών...