Το Mahamaya Electronic Devices είναι το τελευταίο κείμενο του Ιβάν Βιριπάγεφ, γραμμένο το 2022...

Ο έφηβος Μαξίμ ζει σε μια εξαθλιωμένη –οικονομικά και ηθικά–κοινωνία στη Ρωσία του 2001, όπου οι άνθρωποι, βυθισμένοι στη φτώχεια και την απόγνωση, παλεύουν να επιβιώσουν...

Σε ένα συνεδριακό αμφιθέατρο στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, εννέα μέλη της εγχώριας πνευματικής ελίτ συναντώνται για να συζητήσουν το περίπλοκο Ιρανικό Ζήτημα και τη διένεξη μεταξύ Ανατολής και Δύσης...

Το Οξυγόνο, έργο-μανιφέστο της γενιάς των 00s, γράφτηκε ως θεατρική πρόζα ειπωμένη από δύο πρόσωπα – ένα κορίτσι κι ένα αγόρι...

-

Ο Γκόγκολ άρχισε να γράφει τα Παντρολογήματα ήδη από το 1833...

Στο θεατρικό έργο «Ο Βυσσινόκηπος» παρουσιάζονται δραματουργικά οι κοινωνικοοικονομικές εξελίξεις στη Ρωσία, στο γύρισμα του 20ού αιώνα, συμπεριλαμβανομένης της ανόδου της μεσαίας τάξης μετά την κατάργηση της δουλοπαροικίας στα μέσα του 19ου αιώνα και της πτώσης της εξουσίας της αριστοκρατίας...

ΤΟ ΕΡΓΟ ΓΡΑΦΤΗΚΕ στα 1903...

Στο «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ 2» (Μέρος ΙΙΙ: Στρατόπεδα εξόντωσης / εργασίας – Μέρος IV: Η ψυχή και το συρματόπλεγμα) ο Σολζενίτσιν εστιάζει στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας, την καρδιά του Αρχιπελάγους.

-

Πορτρέτα με χαρακτήρα, ονομάζει τα πρόσωπά του ο συγγραφέας· πορτρέτα μόνο πορτρέτα πρέπει να δρουν στην κωμωδία και στην τραγωδία...

Η τελευταία και πιο διάσημη νουβέλα του Ιβάν Τουργκένιεφ («Κλάρα Μίλιτς») είναι μια ερωτική και μεταφυσική ιστορία βασισμένη σε αληθινό γεγονός, όπως την κατέγραψε με μοναδικό τρόπο ο Ρώσος κλασικός συγγραφέας...

Ένας κόσμος φρικτής αθλιότητας κινείται και αναπνέει, ζει και πεθαίνει στον Βυθό της ρώσικης κοινωνίας των αρχών του προηγούμενου αιώνα...

Η διάσημη πικρή φάρσα του Αλ...

«Δεν με πληρώνουν για να είμαι σύζυγος και πατέρας» αγανακτεί ο Αντρέι, ενώ η Νατάσα του απαντά «Να σε βλέπω να βγαίνεις από το γυαλιστερό σου αυτοκίνητο, να παίζεις με τα κλειδιά σου γεμάτος από το Εγώ σου, και να περπατάς λες και δεν έχεις καμία έννοια σε αυτό τον κόσμο...