Μάιος του 1981. Σε ένα άσημο τυπογραφείο της Θεσσαλονίκης τυπώνεται ένα βιβλίο που έμελλε να αποτελέσει μια μεγάλη τομή στην ελληνική πεζογραφία. Ο συγγραφέας του σχεδόν άγνωστος: Γιάννης Πάνου. Ο τίτλος του άβολος: "...από το στόμα της παλιάς Remington..." Είκοσι πέντε χρόνια μετά, τέσσερις νεώτεροι πεζογράφοι, με μια πρωτόγνωρη συλλογική χειρονομία, αποτίουν την οφειλόμενη τιμή, εξηγώντας γιατί, μετά από αυτό το βιβλίο, δεν εννοούμε το ίδιο πράγμα όταν μιλάμε για "πεζογραφία" και "μυθιστόρημα". Μια χειρονομία με βαρύ συμβολικό φορτίο και πολλαπλές συνδηλώσεις, που θα συζητηθεί. Στον πρόλογό του, ο Παναγιώτης Μουλλάς θέτει το μέτρο των πραγμάτων: μπορούμε να ταυτίσουμε την "Remington" με την ολοκλήρωση μιας λογοτεχνικής πορείας συνδεδεμένης κυρίως με τον μοντερνισμό; Ακολούθησε ένα ακόμη βιβλίο του Γιάννη Πάνου, η "Ιστορία των μεταμορφώσεων", που εκδόθηκε το 1998, λίγο πριν από τον θάνατό του. Θα χρειαστούν άλλα είκοσι πέντε χρόνια για να έρθει ο καιρός και αυτού του βιβλίου; Ήταν ο συγγραφέας Γιάννης Πάνου τόσο μπροστά από την εποχή του ή εμείς τόσο πίσω από τη λογοτεχνία που γράφεται στις μέρες μας; Έφθασε λοιπόν η ώρα της "Remington";