Η Κασσιανή Πανουτσοπούλου είναι μία από τις πρωτοπόρες του επαγγέλματος στην Ελλάδα, που ακόμη εργάζεται ως κοινωνική λειτουργός, προϊσταμένη κοινωνικής υπηρεσίας σε νοσοκομείο. Είναι, ακόμη, γνωστή συγγραφέας όχι μόνο στο χώρο της κοινωνικής πρόνοιας, αλλά και της παιδικής λογοτεχνίας και της λαογραφίας. Σ αυτό το πρόσφατο βιβλίο της περιγράφει το πλούσιο οδοιπορικό της ως κοινωνικής λειτουργού. Αρχίζει από τις εμπειρίες της κατά την ταραγμένη πρώτη μεταπολεμική περίοδο, στα πρώτα πλαίσια άσκησης του επαγγέλματος, δηλαδή του γραφείου της Πρόνοιας, τις οργανώσεις για νέους στη Βόρεια Ελλάδα και τα παραμεθώρια χωριά. Όταν τελειώνει η πορεία στη Μακεδονία, επιστρέφει για να εργαστεί στη μεγαλούπολη. Μέσα από τις περιπτώσεις της ζει και αντιμετωπίζει τα προβλήματα που δημιούργησαν η μετανάστευση και η αστυφιλία- καταπιάνεται με το αναμορφωτικό σύστημα για τους νέους δουλεύοντας με ποικιλία περιστατικών στο αναμορφωτήριο. Γνωρίζει τη δύσκολη ζωή των εργαζομένων στο εργοστάσιο αναλαμβάνοντας το 1962 την πρώτη ελληνική κοινωνική υπηρεσία σε βιομηχανία. Τέλος, δίνει μια ζωντανή εικόνα της δουλειάς του κοινωνικού λειτουργού στο νοσοκομειακό πλαίσιο, μέσα από μια ποικιλία περιπτώσεων και προβλημάτων. [...] (Χριστίνα Βάγια, Περιοδικό "Εκλογή", Δεκέμβριος 1983)