Κι αν γεννηθείς Και οι στάχτες σου γίνουν πυρήνες των κυττάρων σου Σε μια άλλη ζωή Όπου εγώ θα υπάρχω Κι αμήχανα θα με προσπεράσεις Σαν να μην υπήρξα Κι αν ο ουρανός δεν φωτίσει ξανά Κι αν δεν κλείσουν οι πληγές που μου άνοιξες Θα γεννηθώ ξανά Κάθε στεναγμός, ανατολή Κάθε πληγή, βαθύρροος ωκεανός Κάθε ανάμνηση, βουητό μετά το πέρας του πηγαίου ήχου Σαν αυτόν του κλειδώματος της πόρτας ενός άδειου δωματίου...

Μια ποιητική συλλογή για τα αληθινά όνειρα – εκείνα που μετουσιώνονται σε ιδέες και χαρτογραφούν τις προσωπικές μας διαδρομές, δημιουργώντας νέες πραγματικότητες...

Συχνά, οι επιδόσεις των δρομέων φτάνουν σε πλατό όχι για αυτά που κάνουν, αλλά για αυτά που δεν κάνουν...

«Αειναύτες των Ουρανών» για δεύτερη φορά, λοιπόν… Αυτή τη φορά, με την Έλλη και τον Γιάννη εισερχόμενους εκ νέου στη μυστηριώδη και αειθαλή Βιβλιοθήκη, για να βρουν αυτό που έχει «απαχθεί»...

Μετά την επιτυχία της αγγλικής έκδοσης, που κυκλοφορεί από το 2022 στη διεθνή αγορά μέσω Amazon, αποφασίσαμε να εκδώσουμε και την ελληνική έκδοση...

Στην ποιητική συλλογή Θούλη: Το Λευκό Νησί, ο βραβευμένος ποιητής Κώστας Παπαποστόλου ισορροπεί ανάμεσα στη μνήμη και τη λήθη, στο φως και το σκοτάδι...

Αμφιδρομές Έτσι φτάσαμε εδώ διολισθαίνοντας θαρρώντας πως κρατάμε τη ζωή μας ταξιδεύοντας με φορτωμένες καρδιές ενώ παντού βραδιάζει… Μα περισσότερο εντός μας καθώς πορευόμαστε κυρίως με αναλαμπές θλιβερά σκιάσματα στον τοίχο της μοναξιάς… Μεγάλο του ανθρώπου προσόν η ανάγκη προσωπικής επιβεβαίωσης της περιπέτειας της ύπαρξης...

Η ενασχόληση της Αφροδίτης Μέρμηγκα-Βλαχάκη με την ποίηση στα Ελληνικά και στα Ιταλικά, ξεκίνησε σαν ένα παιχνίδι διαλόγου ανάμεσα στις δύο γλώσσες...

Η Λ, η οποία μένει μόνη της, δέχεται τηλεφώνημα από ανθοπωλείο...

Αυτή είναι η ιστορία μιας ασυνήθιστης γάτας και οι περιπέτειές της για να κρατήσει την οικογένειά της ενωμένη και ασφαλή...

«Περνώντας την πύλη, έμπαινα σε ένα ξένο έδαφος, σε άλλο κράτος, σε ένα κάστρο με ψηλούς αδιαπέραστους τοίχους, που πέφταν πάνω μου σαν παλαιστής του σούμο...

Η Δανάη, κεντρική ηρωίδα του βιβλίου, απολαμβάνει τις διακοπές της ξένοιαστη...

Στο τρίτο του βιβλίο, ο Μωρίς Σιακκής δεν ασχολείται με τη μουσική...

Είναι ο έσχατος χρόνος ενός «ηλικιωμένου παιδιού» που πιέζει επιτακτικά για το χάραγμα στο χαρτί των αναμνήσεων και των πληροφοριών που κουβαλάει στους ισχνούς ώμους του οκτώ ολόκληρες δεκαετίες σχεδόν...

Εννέα εικαστικοί εμπνέονται από τις ταινίες, αλλά και από τη γενικότερη παρουσία του Αντρέι Ταρκόφσκι, στην Τέχνη, στη σκέψη, και στη φιλοσοφία του εικοστού αιώνα...