Από τα εθνικά και τα θρησκευτικά, έως τα φιλολογικά και τα λογοτεχνικά (ακόμη και τα γλωσσικά) θέματα, ο συγγραφέας προσπαθεί να τ αντιμετωπίσει όλα πρισματικά και πολυεδρικά, με απλότητα και ευαισθησία, όπως αρμόζει σ έναν ειλικρινή διάλογο με τους συμπατριώτες, που πονούν την Ελλάδα, μα δεν ξεκόβονται και από την σύγχρονη ζωή της εποχής τους. Σ αυτή την ισορροπία του σύγχρονου στοχασμού, που δεν αγνοεί την πρόκληση της Ευρώπης και της Οικουμένης, μα δίχως να χάνει ούτε στιγμή από τη ματιά και την καρδιά του την Ελλάδα και τις βαθύρριζες παραδόσεις της, έχει βοηθό του άγρυπνο την Ορθοδοξία· δίχως την πνευματική της βοήθεια, θα έπαιρνε οπωσδήποτε κάποια επικίνδυνη οδό εκτροπής ή απωλείας. Δεν χρειάζεται να εκθέσουμε τις ποικίλες παρεξηγήσεις, που τελευταία οδηγούν σε διχασμούς τον Ελληνικό λαό και το πλήρωμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Φυσικά, η ελευθερία στην έκφραση αποτελεί γνώρισμα όλων των δημοκρατικών λαών, αλλά οι πιο πολλοί λόγοι παραμένουν δυστυχώς μονόλογοι, δίχως την αποτελεσματικότητα ενός γόνιμου διαλόγου. Και, όσο η κακοδαιμονία των μη συμφωνούντων μονολόγων σκεπάζει με πάταγο τον ευλογημένο τούτο τόπο, βιβλία σαν αυτό εδώ νομίζω πως δεν θα ΄ναι εντελώς ανώφελα.