Στο βιβλίο αυτό διατυπώνονται σκέψεις για τη σχέση των αφηγητών με την αφήγηση στα ελληνικά παραμύθια. Αφορμή αποτελούν τα παραμύθια που καταγράφτηκαν από μια παραμυθού της Σάμου, τα οποία δημοσιεύονται, κατατάσσονται, κατά το σύστημα Aarne-Thompson, και σχολιάζονται. Τα συμπεράσματα, όπου και η σύνοψη της μέχρι σήμερα σχετικής βιβλιογραφίας, παρατίθεται ως πρόλογος, στον οποίο αναλύεται η θέση του παραμυθά και της παραμυθούς στην ελληνική παράδοση και η τεχνική που ακολουθούν κατά την αφήγηση των παραμυθιών, καθώς προκύπτει από τα συγκεκριμένα παραμύθια. Πρόκειται για μια ακόμη συμβολή στην κατανόηση της λειτουργίας των τάσεων που συναποτελούν αυτό που ονομάζουμε ελληνικό έντεχνο λαϊκό λόγο.