"Οι έρωτές µου της µίας στιγµής αξίζουν έρωτες ενός αιώνα. Ευτυχώς, όµως, καµµία δεν µε ακολουθεί και δεν έχω το χρόνο ν αποκτήσω τη συνήθεια εκείνη από την οποία προκύπτει η ζήλεια. Γελάστε, λοιπόν! µην φοβάστε µήτε το µέλλον, µήτε το θάνατο. Ποτέ δεν είναι κανείς βέβαιος ότι θα πεθάνει. Θαρρείτε, µήπως, ότι είµαι ο µόνος που δεν πέθανε; Θυµάστε τον Ενώχ, τον Ηλία, τον Εµπεδοκλή, τον Απολλώνιο τον Τυανέα; Και µήπως δεν υπάρχουν στον κόσµο κάποιοι που πιστεύουν ότι ο Ναπολέων ζει ακόµη; Κι εκείνος ο καηµένος βασιλιάς της Βαυαρίας, ο Λουδοβίκος ο 2ος! Όλοι βεβαιώνουν ότι ο θαυµαστός και τρελλός βασιλιάς τους παραµένει ζωντανός. Κι εσείς ο ίδιος, ίσως να µην πεθάνετε ποτέ". Ο Guillaume Apollinaire (1880-1918) υπήρξε εµβληµατική μορφή του γαλλικού μοντερνισµού κι ένας από τους µεγαλύτερους ποιητές του 20ού αι. Η συλλογή διηγηµάτων "Αιρεσιάρχης και σία" είναι ίσως το σηµαντικότερο πεζογραφικό έργο του. Δηµοσιευµένες από το 1899 και μετά, και συγκεντρωµένες σε τόµο το 1910, οι εξιστορήσεις αυτές αποτελούν ένα ελιξήριο µαύρου χιούµορ, φαντασιακών εξάρσεων, ερώτων, εγκληµάτων και σαγηνευτικής λογιοσύνης που θα παραµείνει αξέχαστο. Οι µεθυστικές αναθυµιάσεις αρχίζουν µε το άνοιγµα του βιβλίου...