Ο Κάντ έθεσε στην "Κριτική του Καθαρού Λόγου" τις βάσεις της νεωτερικής φιλοσοφίας με τα τέσσερα, πασίγνωστα πλέον, ερωτήματά του: "Τι δύναμαι να γνωρίζω;", "Τι οφείλω να πράττω;", "Τι επιτρέπεται να ελπίζω;" και "Τι είναι ο άνθρωπος;"....

Δεν έχουν ακόμα συμπληρωθεί σαράντα χρόνια από τότε που πρωτοπαρουσιάστηκε ο όρος "ύστερη αρχαιότητα" -ευρύτερος σε σημασία και περιεχόμενο από τον προγενέστερο "ύστερη ρωμαϊκή αυτοκρατορία"- διεκδικώντας από την επιστημονική κοινότητα την δική του ανεξάρτητη γνωστική περιοχή κυριαρχίας....

Με την συμπλήρωση δέκα χρόνων από τον θάνατο του σπουδαίου νεοέλληνα φιλοσόφου Χρήστου Μαλεβίτση (1927-1997), η Εθνική Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών διοργάνωσε εκδήλωση για να τιμήσει τη μνήμη του, στις 22 Ιανουαρίου του 2007 στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, με ομιλητές τους συγγραφείς Δημήτρη Αγγελή και Σταύρο Γιαγκάζογλου....

-...

-...

-...

[....

-...

Το σιωπηλό τοπίο της καθημερινότητας νησί της Κίρκης Ποτάμια που δεν τήρησαν τους σιωπηλούς τους όρκους κραδαίνοντας σφιχτά κάτω από τ’ άμφιά τους το μαχαίρι, βουνά που παραμέριζαν από την πίστη σου ότι θα με κρατήσεις κοντά σου - "δεν βλέπεις, που με παραμονεύει ο Αχέροντας", σου έλεγα δείχνοντας τα νερά να μαυρίζουν από τις ποντισμένες νάρκες και τους αγνοούμενους, εσύ μου έδειχνες έξω απ’ το παράθυρο το πλατάνι που κρεμάσαν τον Άγιο κι ετοίμαζες αμίλητη γλυκό κυδώνι κέρασμα για τα σαράντα μου, έτσι κυλούσαν οι μέρες κι οι εβδομάδες, αλλά εγώ έμενα με τις φωνές, τα παρακάλια, τα ξυλοφορτώματα λεία πολύτιμη της καθημερινότητάς σου περνούσε τ’ απογεύματα πάνω απ’ τα νερά ο Χριστός, μας κοίταζε με τα διαπεραστικά του μάτια "αλλάζουν δέρμα τα ποιήματα μπροστά στην τηλεόραση", έλεγε, "σωριάζουν πλάι σου χαμένες μέρες" "κι έπειτα ο δρόμος παύει να είναι ο Πατέρας σου"....

Η ΑΠΟΙΚΙΑ ΙΙ Με προσκάλεσες με σπονδές, Απουσία, να ορίσω τη γη της δικαιοδοσίας σου....

...

...

"Δεν θα προτιμούσες ένα μπαλόνι που να έχει το σχήμα κάποιου ζώου;" τη ρώτησα....

Ο Northrop Frye είχε υποστηρίξει ότι η Βίβλος υπήρξε η μήτρα όλων των λογοτεχνικών δυνατοτήτων και ο υπέρτατος «μύθος» του δυτικού πολιτισμού...

ΜΑΡΤΙΟΣ 2020 Εἶναι Μάρτιος, ἡ κυκλοφορία στούς δρόμους ἔχει ἀπαγορευτεῖ κι ἐγώ δέν ξέρω τί νά σοῦ γράψω αὐτό τό κρύο ἀπόγευμα...

Φοράμε ακόμα μπλε ποδιές...

ακούω τη φωνή μου ντυμένη ήλιο και βράχια με ακούω μιλάω για τα δέντρα σαν να είμαι τσεκούρι στη γλώσσα μου επάνω χοροπηδούν κοράκια, ο Θεός ανάβει φωτιά να ζεσταθεί πριν κουρδίσει τα παιχνίδια του με ακούω επίμονο βουητό σφήκας στ'' αυτί δώσε μου πίσω το σώμα μου, λέει δώσε μου πίσω το αίμα μου, φθινόπωρο πέρα απ'' τη λογική - έχω σωματική πατρίδα είπα (τώρα δεν έχω) αυτός ο αιώνας χρειάζεται τακτοποίηση...

Η ΜΑΡΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΛΗΜΜΑ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ Στό σκονισμένο «Λεξικόν τῆς Πρωΐας», ἔκδοση τοῦ 1933, βρίσκω ἕνα λῆμμα: «Κροατία∙ ὀνομασία παλαιᾶς χώρας τῆς Οὑγγαρίας, ἀνηκούσης νῦν εἰς τήν Νοτιοσλαυΐαν», θυμᾶμαι ἀπρόσμενα τή λέξη «στυπόχαρτο» τοῦ Σεφέρη: «στουπόχαρτο (τό)∙ ἀπορροφητικός χάρτης», σκέφτομαι τί θά γράφει γιά τή χώρα μου αὔριο, θά ὑπάρχει ἄραγε κι ἕνα οὐδέτερο λῆμμα «Μαρία» καί δίπλα μιά ἀραιή συνάθροιση λέξεων σάν ἄθροισμα ζωῆς; Στό ἰδιόρρυθμο λεξικό τοῦ κρυφοῦ συρταριοῦ σου, μέ τά λατινικά ὀνόματα φυτῶν καί τίς ἀρχαῖες ἐτυμολογίες ὑπάρχει μιά λέξη: «ξεκαρδίζομαι (ρ...