Ο ποιητής, με τους επιγραμματικούς στίχους του, περιπλανάται στο χτες και στο σήμερα, ακολουθώντας την ιστορία μέσα από ατραπούς και διακλαδώσεις μοναδικών εικόνων. Τον βρίσκουμε ν ακολουθεί τον «πληγωμένο Άδωνι» και να συμμερίζεται τον «πρόσφυγα της Σμύρνης». Τον ακούμε να καταριέται τον Εμφύλιο και να ματώνει «από τις πυρκαγιές του Αυγούστου». Πρόκειται για ποίηση υψηλότονη, υποβλητική, που δονείται από νότες μουσικής. Δείγμα γραφής: Στον Εμφύλιο άλλαξα πατρίδα ούτε να σκοτώσω αδελφούς στη μάταιη χαρακιά του δείπνου μήτε άδικα να σκοτωθώ στη σκοτεινή γωνιά του δρόμου με τσακισμένο λάβαρο απ τις διαδηλώσεις. Στον Εμφύλιο άλλαξα πατρίδα.