Οκτώ, σχε­δόν, δε­κα­ε­τί­ες με­τά τα γε­γο­νό­τα, η συ­ζή­τη­ση για τα γε­νε­σι­ουρ­γά αίτια του Ελ­λη­νι­κού Εμ­φυ­λίου Πο­λέ­μου οφεί­λει να απο­συν­δε­θεί από ιδε­ο­λο­γι­κές αγκυ­λώ­σεις και πο­λι­τι­κές σκο­πι­μό­τη­τες. Το βι­βλίο αυτό βα­σί­στη­κε σε πλη­θώ­ρα αρ­χει­α­κών τεκ­μη­ρί­ων που φω­τί­ζουν τη δύ­σβα­τη δι­α­δρο­μή και το τρα­γι­κό τέ­λος μι­ας ανε­ξάρ­τη­της ορ­γά­νω­σης Αντί­στα­σης και του ηγέ­τη της, συ­νταγ­μα­τάρ­χη Ψαρ­ρού. Η έρευ­να κα­τέ­δει­ξε ότι μία του­λά­χι­στον πλευ­ρά απο­δε­χό­ταν τον εμ­φύ­λιο πό­λε­μο ως θε­μι­τό μέ­σο σε έναν αγώ­να με προ­φα­νές δι­α­κύ­βευ­μα την εξου­σία στη με­τα­πο­λε­μι­κή Ελ­λά­δα. Συν­δυ­α­ζό­με­νη με άλ­λα συμ­βά­ντα της πε­ρι­ό­δου 1943-44, η αντι­με­τώ­πι­ση της ΕΚ­ΚΑ-5/42 από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ φω­τί­ζει απο­φα­σι­στι­κά το ξε­στρά­τι­σμα του Αντάρ­τι­κου από την Αντί­στα­ση προς τον απρο­κά­λυ­πτο Εμ­φύ­λιο.