"Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη" (Άξιον Εστί) Κι επειδή μας βρήκε το κακό, το μεγάλο κακό της "χρεοκοπίας", πρέπει να πιούμε νερό απ τις προαιώνιες "αξιακές πηγές" μας και να ξαναδιαβάσουμε το πολιτιστικό "αλφαβητάρι" μας. Έχοντας συνείδηση πως, η ελληνική ταυτότητα στη διαχρονική της (ανα)πραγμάτωση, είναι μια ιστορική πολιτιστική ιδιαιτερότητα και ένας αδογμάτιστος τρόπος του υπάρχειν, που δεν χωράει σε απόλυτες ερμηνευτικές "αναγνώσεις" ως προς το παρελθόν της, αλλά ούτε και υπακούει σε κανονιστικές "προδιαγραφές" ως προς το μέλλον της. ... Ας πάρουμε δύναμη απ τα "πνευματικά εικονίσματα" του ελληνισμού διαμέσου των αιώνων: απ τον Όμηρο ως τον Ρήγα, τον Σολωμό και τον Κάλβο..., τον Σεφέρη, τον Ελύτη και τον Ρίτσο. Γιατί δεν ξεθολώνει αλλιώς ο νους μας και δεν βρίσκει η "ψυχή" μας κουράγιο για τη νέα μεγάλη επανεκκίνησή μας, που θα μας ξαναβγάλει στο ξέφωτο της ιστορίας μας!