Η ιστορία αυτή είναι αλήθεια... περίπου αλήθεια. Ο Αντώνης είναι ένα παιδί που πίστεψε ότι ο κόσμος είναι αυτό που νιώθει. Χωρίς να ξέρει τη γραφή, ο ίδιος αφηγείται τις πρώτες του ιστορίες με τους ανθρώπους. Άλλες φορές ζώντας την πραγματικότητα και άλλες μπερδεύοντας την αλήθεια με τα όνειρα... και τους εφιάλτες. Ο κόσμος του, όμως, αλλάζει ένα βράδυ που κοιτάζει τους πλανήτες. Ξαφνικά, βρίσκεται σε ένα χώρο όπου άγνωστα παιδιά με σάλια και πόδια - ρόδες τον περικυκλώνουν. Η μαμά παίρνει μία άλλη μορφή και το ίδρυμα γίνεται το νέο σπίτι. "Σήμερα το βράδυ, έκλεισα τα μάτια μου και σταύρωσα τα χέρια. Μου είπαν ότι μπορώ να σου μιλάω κι εσύ να με ακούς. Ένα ήθελα να ξέρεις. Σε μισώ". Η συλλογή "Δεν με ξέρεις" του Παναγιώτη Μπαρμπαγιάννη, αποτελείται από 45 μικροδιηγήματα που εσωκλείουν τον τραυματισμένο παιδικό κόσμο ο οποίος άλλοτε σοκάρει κι άλλοτε προβληματίζει.