Το παρόν πόνημα συνιστά μία διδακτική ενότητα για τον Δημοσθένη και για συναφή ρητορικά θέματα της εποχής του. Αφετηρία προς τούτο αποτελεί ο λόγος "Περί των συμμοριών" του οποίου επιχειρείται μία πρώτη κριτική και ερμηνευτική θεώρηση. Η σύναψή του με τους λόγους [Δημοσθένους] "Περί συντάξεως" και Ξενοφώντος "Πόροι" [ή "Περί προσόδων"] ικανοποιεί μια φιλολογική/υφολογική, με τον πρώτο, και μια θεματική, με τον δεύτερο, τεκμηρίωση του "Περί των συμμοριών".