Η χαλεπή οικονομική συγκυρία έχει δυστυχώς καταστήσει το δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης μέρος της οικονομικής καθημερινότητας. Στο κοινωνικό και οικονομικό πλαίσιο αυτό ιδιαίτερη βαρύτητα προσλαμβάνει αναγκαστικά η διαδικασία του πλειστηριασμού ιδίως σε ό,τι αφορά την περιγραφή του κατασχεθέντος και την εκτίμηση της αξίας του. Η μελέτη εξετάζει την προβληματική των ενδίκων βοηθημάτων της ανακοπής διόρθωσης (954 § 4 ΚΠολΔ) και των αιτήσεων μείωσης-επανάληψης του πλειστηριασμού (966 §§ 3-4 ΚΠολΔ) που τυγχάνουν ευρύτατης εφαρμογής στη δικαστηριακή πρακτική. Εξετάζονται η διαχρονική εξέλιξη των δύο ενδίκων βοηθημάτων από την περίοδο της Πολιτικής Δικονομίας του 1835 μέχρι σήμερα, τα ζητήματα των διαδικαστικών προϋποθέσεων αμφότερων και παράλληλα επιχειρείται η ένταξη των δογματικών θεμάτων που ανακύπτουν στο πλαίσιο της δικαστηριακής καθημερινότητας.