Πίστευα και πιστεύω ότι για την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας και για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη κλειδί είναι η παιδεία. Σε όλες τις χώρες οι κοινωνίες προόδευσαν [...] όταν το εκπαιδευτικό τους σύστημα βρισκόταν σε αντιστοιχία με τις προκλήσεις της εποχής. Έχοντας αυτά υπόψη, νιώθω ανήσυχος γιατί η ελληνική εκπαίδευση δεν πληροί τον όρο αυτό. Επί δεκαετίες παλεύουμε να στεριώσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που να φροντίζει αποτελεσματικά τα παιδιά μας και δεν το έχουμε καταφέρει μέχρι σήμερα. Θλίβομαι, όταν αναλογίζομαι ότι λόγω της ελλιπούς εκπαίδευσης τα παιδιά μας θα αντιμετωπίσουν στο μέλλον συνθήκες πιο αντίξοες από εκείνες που αντιμετωπίσαμε εμείς. Θλίβομαι γιατί αδυνατούμε να τους δώσουμε την παιδεία που χρειάζονται για να σταθούν στα πόδια τους σε ένα νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Γιατί, όμως, συμβαίνει αυτό; Μήπως δεν έχουμε προσδιορίσει ποια παιδεία θέλουμε ή μήπως ξέρουμε πού θέλουμε να πάμε, αλλά δεν μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τις αναγκαίες εκπαιδευτικές αλλαγές; Ποιος ευθύνεται γι αυτό; Μήπως φταίει το πολιτικό έλλειμμα; Μήπως η αδυναμία αυτή οφείλεται στην ατολμία που χαρακτηρίζει το πολιτικό σύστημα να προχωρήσει σε τομές ή να τις υπερασπισθεί, όταν κάποιοι τολμούν να τις εφαρμόσουν; Γεράσιμος Αρσένης (Διασκευασμένο απόσπασμα από την ομιλία του στην 1η Ημερίδα του ΟΠΕΠ)