Ένα μυστικό μάς γυρίζει στο παρελθόν, στη Γαλλία, σ ένα χωριό του Σερ, στα χρόνια του 40, όπου όλα φαίνονταν ξέγνοιαστα, πολύ μακριά από τα συρματοπλέγματα. Όμως τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά. Να τι μας λέει ο νεαρός αφηγητής της ιστορίας: "Όσα πιο πολλά μού αποκάλυπτε η Λουίζ στην εξομολόγησή της, τόσο πιο πολύ διαλύονταν οι βεβαιότητές μου... Η ιστορία των γονιών μου... γινόταν περίπλοκη. Διέτρεχα τα μονοπάτια της στα τυφλά -έξοδος που με απομάκρυνε από εκείνους που αγαπούσα και μ οδηγούσε σε πρόσωπα άγνωστα. Πλάι σ ένα δρόμο γεμάτο από ψιθύρους, διέκρινα πια πρόσωπα ξαπλωμένα στην άκρη. Τρεις νεκροί ξεπρόβαλαν μέσ απ το σκοτάδι. Για πρώτη φορά άκουγα τα ονόματά τους: Ρομπέρ, Χάννα και Σιμόν. Ο Ρομπέρ, ο σύζυγος της Τάνιας. Ο Σιμόν, ο γιος του Μαξίμ και της Χάννας. Άκουσα τη Λουίζ να λέει "ο άντρας της Τάνιας", "ο γιος του Μαξίμ" και δεν ένιωσα τίποτα. Έμαθα πως ο πατέρας μου κι η μητέρα μου, πριν γίνουν ανδρόγυνο, ήταν κουνιάδος και νύφη, και δεν αντέδρασα. Ισορροπώντας στο σκοινί που μόλις είχε τεντώσει η Λουίζ, με τα χέρια γαντζωμένα στην κούνια, κοίταξα μπροστά, μακριά, με το μάτι καρφωμένο στο τέλος της ιστορίας μου".