Γιατί, στη σημερινή κοινωνία της ευημερίας, τόσοι άνθρωποι ζουν στη φτώχεια, χωρίς πρόσβαση σε περίθαλψη, κάνοντας δύο και τρεις δουλειές χωρίς ωστόσο να τα βγάζουν πέρα, δίχως προοπτικές για το μέλλον, ενόσω ο πλανήτης καίγεται;

Στο βιβλίο αυτό ο Μπράιαν Μασούμι ασχολείται με το ζήτημα του «ζώου»...

Τι κοινό έχουν το περπάτημα, το πλέξιμο, η παρατήρηση, η αφήγηση, το τραγούδι, το σχέδιο και η γραφή; Η απάντηση είναι ότι όλα προχωρούν κατά μήκος γραμμών...

Πραγματική ή μεταφορική, θεσμική ή διαπροσωπική, η βία βρίσκεται παντού...

To παρόν βιβλίο βασίζεται σε διάλεξη υπό τον τίτλο «Εικόνες από την περιοχή των Ινδιάνων Πουέμπλο της Βορείου Αμερικής», γνωστή πλέον ως «Το τελετουργικό του φιδιού»...

Τα δάχτυλα του ποδιού έχουν σπανίως προσελκύσει την προσοχή των συγγραφέων...

«Ο Νίτσε, στον οποίο ελπίζω να βρω λόγια για πολλά που μένουν βουβά μέσα μου», λέει ο Φρόυντ προσεγγίζοντας αναγνωστικά τον Νίτσε...

Τι συνέβη όταν ο πατέρας της ψυχανάλυσης έκανε την τολμηρή του εξόρμηση στην ομιχλώδη προϊστορία των ανθρώπινων κοινωνιών και θεσμών; Ξεσηκώθηκε ένα πλήθος από ενστάσεις εκ μέρους των ειδικών, όμως κάτω από το διεισδυτικό μάτι του ψυχαναλυτή θα παρελάσουν και θα κριθούν με διαπεραστική διαύγεια οι επικρατούσες εκείνη την εποχή απόψεις (όπως του Φρέιζερ, του Άτκινσον, του Βουντ κ...

Με τον κλητικό τύπο της μετοχής «υπεσχημένη», προσδιορίζεται εδώ η Μεταπολίτευση ώστε να τονιστεί αυτό που μας αναλογεί: ότι αυτό που μας έχουν υποσχεθεί (το υπεσχημένο) δεν έχει συμβεί ακόμη...

Η φωτογραφία και ο κινηματογράφος, πέρα από τις πρακτικές τους συνέπειες, θα ανοίξουν ένα νέο πεδίο αντιληπτικότητας για την ανθρώπινη συνείδηση...

Τι συνέβη με την εργατική τάξη στην Ιταλία; Γιατί η αριστερά δεν είναι πλέον το «φυσιολογικό» σημείο αναφοράς της και όλο πιο συχνά ο πολιτικός της ορίζοντας μαυρίζει; Ο Αλεσάντρο Πορτέλι διερευνά αυτή την εντυπωσιακή «ανθρωπολογική μετάλλαξη» μεταβαίνοντας στο πεδίο μιας εμβληματικής πραγματικότητας και συγκεντρώνοντας δεκάδες ιστορίες και μαρτυρίες από μια παραδοσιακά κόκκινη πόλη, έδρα μιας από τις πιο σημαντικές βιομηχανίες της Ιταλίας, με μεγάλη παράδοση απεργιών και εργατικών αγώνων, η οποία αποφασίζει να απομακρυνθεί από την ιστορία της και να περάσει στην «απέναντι όχθη», παραδιδό μενη πρώτα στα χέρια μιας δημοτικής αρχής της άκρας δεξιάς και, πέντε χρόνια αργότερα, ενός μεγιστάνα της επαρχίας που φιλοδοξεί να γίνει ένας νέος Μπερλουσκόνι...

«Κάτι που ξεκίνησε με την απόλυτα δικαιολογημένη πρόθεση της πάλης εναντίον των διακρίσεων –φυλής, φύλου και εθνοτικής καταγωγής–, με σκοπό να δημιουργηθεί μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, ανεκτικότητα και δικαιοσύνη, προκάλεσε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που επεδίωκε – δηλαδή, μεγαλύτερο διχασμό, λιγότερη ανεκτικότητα και λιγότερη δικαιοσύνη» Σέργκιου Κλάινερμαν

Όταν ξυπνήσω πάλι οι 72 γεύσεις του εαυτού μου θα είναι μια υπέρβαση προσδοκιών...

Κάπου διάβασα τα λόγια μιας καρκινοπαθούς: «Όταν διαγνωστείς με καρκίνο, η ζωή δεν τελειώνει εκεί...

Η Ντόρα, δεκαοχτάχρονη θυγατέρα μιας αστικής οικογένειας, και γύρω της, ο πατέρας της, η ερωμένη του, ο σύζυγος της τελευταίας, που πολιορκεί ερωτικά την Ντόρα...