"Ο Επίκουρος δεν έχει βαλθεί να στρέψει τους ανθρώπους προς την ηδονή και την αποφυγή πόνου. Θεωρεί δεδομένο και αυταπόδεικτο ότι αυτά είναι τα κίνητρα και ο σκοπός κάθε ανθρώπινης ενέργειας. Το πρόβλημα που θέλει να λύσει είναι η αποτυχία των ανθρώπων να διασφαλίσουν την ευδαιμονία που από τη φύση τους επιθυμούν και για την οποία πασχίζουν. Η ηθική του είναι ένα σύστημα εκπαίδευσης στα μέσα με τα οποία μπορούν οι άνθρωποι να εξασφαλίσουν μια ζωή όπου η ηδονική εμπειρία υπερισχύει του πόνου". A.A. Long Αν στην Ελλάδα η σοβαρή μελέτη της επικούρειας φιλοσοφίας βρίσκεται στα σπάργανα, δεν ισχύει το ίδιο για τον υπόλοιπο δυτικό κόσμο· η έκρηξη ενδιαφέροντος για την Ελληνιστική φιλοσοφία, που σημειώθηκε στα τέλη του 20ού αιώνα,έχει αποφέρει και συνεχίζει να παράγει καρπούς: ένα πλούτο μελετών, υψηλό επίπεδο διαλόγου, εκτενή βιβλιογραφία. Πλήθος μελετητές καταγίνονται με την αποκατάσταση των αρχαίων κειμένων, την διακρίβωση των νοημάτων τους, τη φιλοσοφική τους ερμηνεία, αλλά και την κριτική των θέσεων του Επίκουρου. Ένα απάνθισμα των σημαντικότερων μελετών είναι το βιβλίο "Επικούρεια ηθική φιλοσοφία".