...Ακούω γύρω μου να συμβαίνουν φοβερά πράγματα, ακούω για βία, για πείνα, για δίψα, για βάρβαρη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για πολέμους και φασιστικές συμπεριφορές, βλέπω ανθρώπινα θηρία να δείχνουν τα κοφτερά δόντια τους και τα μυτερά νύχια τους στους ανίσχυρους της γης, βλέπω όλους εκείνους από τους οποίους η ανθρωπότητα περιμένει σθένος και αξιοπρέπεια να σκύβουν πειθήνια το κεφάλι και να υποτάσσονται στη θέληση του επικυρίαρχου αφέντη τους και βλέπω και μένα να ξοδεύομαι στο να προσπαθώ να λύσω το προσωπικό μου πρόβλημα. Κακίζω και οικτίρω τον εαυτό μου που αφήνομαι να βουλιάζω μέσα σε αυτό το τέλμα. Αφουγκράζομαι γύρω μου πόνο και δυστυχία κι εγώ ξοδεύω τις ώρες μου αναίσχυντα με το να σε σκέφτομαι και να περιφρονώ τα όπλα μου, το χαρτί και το μολύβι, λυποτάκτης, ρίψασπις μπροστά στον προσωπικό μου πόνο...