-...

Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας τον Φεβρουάριο του 1945 ό,τι πιο ζωντανό υπήρχε στη χώρα, και ειδικά στη νεολαία η οποία έδωσε βαρύ φόρο αίματος στην αντίσταση κατά της ναζιστικής εισβολής και στη μετέπειτα σύγκρουση με τις δυνάμεις της βρετανικής κατοχής και το όργανό τους την Εθνική Κυβέρνηση, έμεινε έκθετο στο κλίμα της τρομοκρατίας που κλιμάκωνε η Δεξιά και η Ακροδεξιά....

Τα εικοσιτέσσερα άρθρα που απαρτίζουν το πρώτο τμήμα του βιβλίου αντιπροσωπεύουν διαδοχικές και αλλεπάλληλες αναμετρήσεις με γεγονότα και έννοιες που σημάδεψαν (ακόμα σημαδεύουν) την πολιτική μας επικαιρότητα μέσα από τον αργό και σταδιακό φωτισμό πολλών τέτοιων μεμονωμένων όψεων αρχίζει να αναδύεται μια πολυπρισματική πραγματικότητα, όχι ακόμη αρθρωμένη στη βασική της δομή: γι αυτό και αυτή η διαδικασία φέρει τον τίτλο "Συγκρότηση", Στο δεύτερο τμήμα, αντίθετα, που γράφτηκε με διαφορετικό τρόπο για τις ανάγκες μιας συστηματικής παρουσίασης, γίνεται μία τελική απόπειρα σύνθεσης Τής ιστορικής εικόνας που μας αφορά, σε βάθος πεδίου τουλάχιστον τριών αιώνων: για προφανείς λόγους, αντίστοιχα, τούτο το μέρος φέρει τον τίτλο " Εκθεση"....

Οι προμηθεϊκές τεχνολογικές εφαρμογές που σημάδεψαν το πέρασμα από τον δέκατο ένατο στον εικοστό αιώνα έδωσαν στην πειραματική επιστήμη μια πρωτόγνωρη αυτοπεποίθηση, η οποία την έκανε να πιστέψει πως έχει αποκλειστικό προνόμιο στη σημασιοδότηση του πραγματικού· η φιλοσοφία παραγκωνίστηκε ως παρωχημένη και κατά κάποιον τρόπο μη επαρκώς ελέγξιμη τοποθέτηση στα ίδια εκείνα παλαιά ζητήματα που τώρα περιήλθαν στη νέα δικαιοδοσία....

Η γνώση είναι περιορισμένη κατασκευή με ασυνεχή ψηφία, ο κόσμος κυλάει ενιαίος και αδιατάρακτος μέσα στην άπειρη συνέχειά του· η φιλοσοφία δεν μπορεί να έχει άλλη σχέση με τη φύση από μια στιγμιαία και πάντοτε ατελή απόπειρα να συλλάβει λίγες μεμονωμένες όψεις και πτυχές της, όπως το αναβόσβησμα ενός φάρου στο σκοτάδι....

Μεταστρουκτουραλιστές και νεοπραγματιστές, Γάλλοι και Αμερικανοί, οι επίγονοι του Wittgenstein, επικαλούνται στα τέλη του αιώνα του Νίτσε για να νομιμοποιήσουν το πολεμικό σχετικιστικό τους εγχείρημα....

-...

Ο τόμος αυτός περιλαμβάνει τα πολιτικά κείμενα του Φώτη Τερζάκη από το 1994 ώς το 2001, διαρθρωμένα εδώ σε δύο θεματικές ενότητες, που αντιπροσωπεύουν δύο μείζονες γραμμές πολεμικής αντιπαράθεσης....

Το βιβλίο αυτό είναι μια κριτική επισκόπηση του συνόλου της αισθητικής σκέψης, την οποία παρακολουθεί στην ιστορική της εκδίπλωση αφού προηγουμένως σταθμίσει το ανθρωπολογικό εύρος των φαινομένων που εμπίπτουν στην έννοια της....

Στα πλαίσια μιας σοβούσας οικουμενικής και πολυεπίπεδης κρίσης, βαριά ερωτηματικά σκιάζουν τον ορίζοντα του εικοστού πρώτου αιώνα....

-...

-...

-...

...

Το βιβλίο αυτό είναι το αποτύπωμα δημοσίων συζητήσεων του συγγραφέα με φίλους συνομιλητές....

...

Το βιβλίο αυτό είναι η ιχνηλασία μιας σταδιακής αναγνώρισης, που ξετυλίγεται σε χρονικό διάστημα περίπου δεκαετίας....

Τα κείμενα αυτού του βιβλίου γράφτηκαν την περίοδο που συμπίπτει με την κορύφωση του ελληνικού δράματος - και την τελική πτώση....

Τα δοκίμια αυτά επισκοπούν ένα παγκόσμιο θρησκειολογικό υλικό, επιχειρώντας από τη μία πλευρά να το κατανοήσουν μέσ’ από τη συστηματική πολιτισμική σύγκριση, και από την άλλη να το εντάξουν σε ένα μακροϊστορικό σχήμα που δεν παραγνωρίζει ούτε τις ιδιαιτερότητες των θρησκευτικών φαινομένων ούτε την εξάρτησή τους από το μεγάλο συνεχές τού ανθρώπινου πολιτισμού....

Τα δοκίμια αυτά, που επανεκδίδονται σήμερα 20 χρόνια μετά την πρώτη τους συγκεντρωτική δημοσίευση, είχαν, μέσ’ από τη φαινομενικά ετερόκλητη θεματολογία τους, μία κεντρική πρόθεση: να ιχνηλατήσουν, μέσα στις σύγχρονες περιπέτειες του στοχασμού και της τέχνης, εκείνο το νήμα που συνέδεε πάντα την εξέγερση με τη γιορτή, το κρυφό περιεχόμενο κάθε λαϊκής ανταρσίας, κάθε μεσσιανικής προσδοκίας και κάθε επαναστατικής εξαγγελίας στην ιστορία - στοιχείο σταθερά αρνημένο ή απωθημένο σε όλη την διαδρομή τής δυτικής νεωτερικότητας, του οποίου η επιστροφή αναγγέλθηκε με πολλούς τρόπους στην τελευταία επαναστατική ανατάραξη του εικοστού αιώνα, ό,τι λέμε σχηματικά "δεκαετία τού ’60": μια νέα απελευθερωσιακή ουτοπία ενθηκευμένη στις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της...

Οι αποκαλούμενες φαινομενολογικές/υπαρξιακές φιλοσοφίες, τις οποίες ακολουθούμε εδώ στους πολύ διαφορετικούς δρόμους όπου βάδισαν, υπήρξαν προϊόν μιας ερωτηματικής ανθρωπολογίας και μιας αγωνίας όλο και πιο διάχυτης στον εικοστό αιώνα – τη στιγμή που ο άνθρωπος, καταβαραθρωμένος απότομα μετά τη θριαμβική αποθέωσή του στους αιώνες τού Διαφωτισμού, βρέθηκε να αντιμετωπίζει σαν ανεπίλυτο αίνιγμα τον εαυτό του...

Με όσα λέω εδώ για τον κατασταλτικό ρόλο τής ιατρικής δεν αντιτίθεμαι στην πολιτικοποίηση της ιατρικής γενικώς, αλλά σε μια ορισμένη πειθαρχική πολιτική της λειτουργία· και πιστεύω ακράδαντα την ίδια στιγμή ότι αν μια ιατρική είναι όντως θεραπευτική, ενέχει κατ΄΄ ανάγκη μια ορισμένη πολιτική διάσταση, χειραφετησιακή και απελευθερωτική...

Οποιαδήποτε υπεράσπιση της διαλεκτικής στις ημέρες μας εκλαμβάνεται δικαιολογημένα ως δήλωση πίστης στη μαρξιστική φιλοσοφική παράδοση...

Πώς μπορεί ακόμα κανείς να σκέφτεται και να μιλάει; Μ’ ένα τέτοιο ερώτημα ο συγγραφέας αυτής της συλλογής κείμενων μάς εισάγει στη φρίκη μιας επικαιρότητας –ελληνικής και παγκόσμιας– που μοιάζει να οδηγεί στα όριά της την ικανότητα της σκέψης και της γλώσσας να αναμετρηθεί με αυτό που συμβαίνει...